marmagaΗ ιστορία πίσω από το “Rain And Tears” των Aphrodite’s Child (βίντεο)
Πάντα πριν από μια Ιθάκη υπάρχει και μια Οδύσσεια και αν δεν υπήρχε αυτή, λίγη σημασία θα είχε και το όμορφο νησί του Ιόνιου Πελάγους. Έτσι σε ένα τραγούδι πολλές φορές έχουν σημασία τα γεγονότα γύρω από την δημιουργία του, παρά η καθ’ αυτή δημιουργία που είναι απλά μια τυπική διαδικασία. Ένα σύνολο γεγονότων οδήγησε μια σύνθεση στην κορυφή μιας χώρας, η οποία βρισκόταν μέσα σε έναν κυκεώνα των πιο ιστορικών εξελίξεων της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής ιστορία. Αλλά και σύμβολο μιας εξέγερσης, στην οποία οι δημιουργοί του τραγουδιού δεν είχαν ουδεμία συμμετοχή.
Όμως υπήρχε και αφορμή, ίσως και αιτία για τα «βαφτίσια» ενός από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα στην ιστορία της progressive rock. Το τραγούδι “Rain and Tears” εκτόξευσε το συγκρότημα των Aphrodite’s Child, πουλώντας πάνω από 1 εκατομμύριο κόπιες στην εξεγερμένη Γαλλία. Αλλά αυτό ήταν μόνο το κερασάκι σε μια τεράστια τούρτα, την οποία θα αναλύσουμε στην συνέχεια. Το συγκρότημα σχηματίστηκε έναν χρόνο πριν τα γεγονότα του Παρισιού, το 1967 στην Ελλάδα και από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου, Ντέμη Ρούσσος, Λουκά Σιδερά και Αργύρη Κουλούρη. Δεν είχαν βρει ακόμα όνομα για το νέο τους σχήμα. Έτσι αποφάσισαν μετά από την παρότρυνση κάποιου Άγγλου (;) μάνατζερ να πάνε στην μεγαλόνησο για μια νέα καριέρα και εν μέσω της χούντας στην πατρίδα τους.
Η περιπέτεια τους ξεκινά τον Ιανουάριο του 1968, όταν φτάνουν στο Καλαί οι Ντέμης Ρούσσος και Λουκάς Σιδεράς για να περάσουν στην Βρετανία και να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ στη μουσική αυτή υπερδύναμη. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου θα ακολουθούσε, ενώ ο Αργύρης Κουλούρης αναγκαστικά εγκατέλειψε το συγκρότημα λόγω της στρατιωτικής του θητείας. Όμως το πρώτο εμπόδιο (σε καλό) παρουσιάστηκε στα σύνορα, όπου οι αστυνομικοί ανακαλύπτουν μια φωτογραφία τους σαν μπάντα και δεν επιτρέπουν την είσοδό τους στην χώρα. Και πάντα προφασιζόμενοι ότι ήρθαν για εργασία και όχι για τουρισμό, όπως δήλωσαν τα μέλη της αβάπτιστης ακόμα μπάντας. Αναγκαστικά καταφεύγουν στο Παρίσι αναμένοντας τον πληκτρά τους και μια πρόσκληση εργασίας, από τον Άγγλο μάνατζερ, όπως διηγείται ο Λουκάς Σιδεράς στον Μανώλη Νταλούκα το 2005.
Φυσικά ο «αγγλικός τους σύνδεσμος» έχει ξεχάσει την ύπαρξη τους και οι «διακοπές» τους στη Γαλλική πρωτεύουσα κάθε άλλο παρά ευχάριστες ήταν. Ο Παπαθανασίου σκέφτεται μέχρι να το ρίξει και στην ζωγραφική και να πουλά τα έργα του στον δρόμο, αλλά ευτυχώς η συνάντηση με τον Έλληνα παραγωγό Νίκο Αντύπα, αλλάζει τα δεδομένα για το μουσικό τρίο. Τους προτείνει για ακρόαση σε μια γαλλική δισκογραφική εταιρία, όπου γίνονται δεκτοί. Η ανάγκη τους να προλάβουν να κυκλοφορήσουν ένα τραγούδι πριν από τους αντιπάλους τους, τους Four Tops πάνω σε μια κλασική μελωδία. Για αυτό χρειαζόταν ένα συγκρότημα και οι ταλαιπωρημένοι Έλληνες ήταν μια λύση που δεν χρειαζόταν δεύτερη σκέψη. Η μελωδία ήταν έτοιμη και συγκεκριμένα του προκλασικού Johann Pachelbel και το έργο του “Canon in D Major” ή περισσότερο γνωστό σαν “Canon de Pachelbel”. Ο σκοπός τους ήταν να «κάψουν» την μελωδία πριν προλάβουν να το κυκλοφορήσουν οι Αμερικάνοι. Οι στίχοι ήταν ήδη έτοιμοι και γραμμένοι από τον Boris Bergman. Αλλά και ο τίτλος για το τραγούδι ήταν και αυτός έτοιμος: «Rain and Tears».
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=6wpPk8qk3uQ?wmode=transparent]
Η ιδέα του έτοιμου δεν ενθουσίασε ιδιαίτερα το συγκρότημα, μιας που τα μουσικά τους γούστα, αλλά και φιλοδοξίες ήταν το psychedelic rock. Τελικά πείθονται από … τις άδειες τσέπες τους. Έτσι «Ο Παπαθανασίου, διασκευάζει στα γρήγορα την κλασική μελωδία, μπαίνουν στο στούντιο και σε δύο ώρες, ηχογραφούν το τραγούδι.» όπως αναφέρει ο Μανώλης Νταλούκας στο άρθρο του «Aphrodite’s Child (Πρώτο Μέρος)» Η παραγωγή είναι του Pierre Sberro και θα κυκλοφορήσει από την Mercury Records. Η ανταμοιβή για την υποχώρηση τους είναι να βαπτιστούν από το μάνατζερ των Who Lou Reisner σαν Aphrodite’s Child, αλλά και ένα μικρό μεροκάματο στο club PSYCHEDELIC. Και ο συμβιβασμός τους ουσιαστικά προκύπτει από την ελπίδα να έρθει η πρόσκληση εργασίας από την Αγγλία, όπου ονειρεύονται να κάνουν καριέρα.
Η μοίρα είχε άλλα σχέδια γι αυτούς και δεν άργησε να τα φανερώσει. Μετά από λίγες μέρες ξεκινάνε τα γεγονότα του Γαλλικού Μάη. Η γενική απεργία δεν επηρεάζει τους ίδιους και προσπαθούν να αγνοούν τα γεγονότα. Το εργοστάσιο κοπής δίσκων κλείνει λόγω της γενίκευσης της εξέγερσης των Γάλλων φοιτητών, αλλά προλαβαίνει να τυπώσει το δισκάκι τους που είναι και το τελευταίο. Η θεά τύχη φαίνεται πως έχει επενδύσει σε αυτούς.
Αν και οι ίδιοι δεν κατέβηκαν σε καμιά πορεία, το τραγούδι τους γίνεται σύμβολο της εξέγερσης και ακουγόταν σε όλες τις πορείες. Ο λόγος γι αυτό πολύ απλός. Όλοι είχαν μαζί τους τρανζιστοράκια για να ακούνε τις ειδήσεις και οι γαλλικοί σταθμοί το μετέδιδαν συνεχώς. Αλλά και ο τίτλος του τραγουδιού δημιουργούσε διάφορους συνειρμούς στην διαμαρτυρόμενη νεολαία. Το Rain συμβόλιζε τα δακρυγόνα που έπεφταν βροχή από τις δυνάμεις καταστολής και το Tears τα δάκρυα των αποφασισμένων φοιτητών που τους δημιουργούσαν τα χημικά αυτά. Οι ίδιοι απλά συνέχιζαν να παίζουν στο μικρό club, αλλά πλέον με μια τεράστια ουρά να σχηματίζεται στην είσοδο του και το σύνθημα που ηχούσε ήταν ο τίτλος του τραγουδιού…. Rain and Tears!!!
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=YQyxCL1uMlU?wmode=transparent]
Για το Rock Overdose,
Jacek Maniakowski
rockoverdose.gr
