Γιατί οι γιαγιάδες έχουν τόσο μεγάλη αδυναμία στα εγγόνια τους; Η επιστήμη έχει την απάντηση

Οι περισσότεροι νέοι γονείς έχουν σε κάποια φάση διαπιστώσει με έκπληξη ότι οι δικοί τους γονείς (γιαγιάδες και παππούδες, πλέον) έχουν φοβερή αδυναμία στα εγγόνια τους. Ακόμα και όσοι ήταν συνήθως αυστηροί με τα δικά τους παιδιά, μοιάζουν εντελώς ανίκανοι να αντισταθούν σ’ αυτό που νιώθουν για τα παιδιά των παιδιών τους, με αποτέλεσμα να μην τους χαλούν ποτέ χατήρι και να γίνονται “χαλί να τους πατήσουν”.

Τώρα, μια νέα έρευνα μικρής κλίμακας που έγινε στην Αμερική δείχνει για πρώτη φορά επιστημονικά ότι πράγματι, οι γιαγιάδες είναι πολύ δεμένες συναισθηματικά με τα εγγόνια τους -περισσότερο κι από όσο είναι με τα δικά τους παιδιά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, ο εγκέφαλος μιας γυναίκας που είναι γιαγιά εκδηλώνει μεγαλύτερη συναισθηματική ενεργοποίηση και εμφανίζει πιο έντονα ίχνη ενσυναίσθησης, όταν βλέπει τα εγγόνια της -ακόμα και σε φωτογραφία- παρά όταν βλέπει τα παιδιά της.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Έμορι της Ατλάντα, χρησιμοποίησαν απεικονιστικές μεθόδους για να καταγράψουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο 50 γυναικών με εγγόνια ηλικίας τριών έως 12 ετών. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη κλήθηκαν να κοιτάξουν φωτογραφίες των παιδιών, των εγγονιών τους και κάποιων αγνώστων, ενώ ήταν συνδεδεμένες με μαγνητικό τομογράφο (fMRI).

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας επιστημών “Proceedings of Royal Society B”, όταν έβλεπαν τα εγγόνια τους, το μηχάνημα έδειξε να ενεργοποιούνται περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την συναισθηματική ενσυναίσθηση. Ίσως αυτό εξηγεί για ποιο λόγο οι γιαγιάδες δεν αντέχουν να βλέπουν το εγγόνι τους να κλαίει, να αγχώνεται ή… να ζητάει σοκολάτα και να μην σπεύσουν να ικανοποιήσουν την επιθυμία του.

Από την άλλη, όταν οι ίδιες γυναίκες κοιτούσαν φωτογραφίες των ενήλικων πλέον παιδιών τους ενεργοποιούνταν στον εγκέφαλο τους διαφορετικές περιοχές, που σχετίζονταν με τη νοητική και όχι τη συναισθηματική ενσυναίσθηση, δηλαδή φανέρωναν μεγαλύτερη τάση να κατανοήσουν το παιδί τους, παρά να συμμεριστούν αυτό που νιώθει.