Εντάξει, δεν θα πέσεις και στη βαρύτερη των καταθλίψεων, η αλήθεια είναι. Ούτε καν όμως. Απλά αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα, και τα πράγματα ως έχουν. Και συνίστανται στο ότι οι συνάδελφοι σου στη δουλειά, αυτοί με τους οποίους αναγκαστικά συνυπάρχεις σχεδόν τη μισή μέρα σου, δεν σε πηγαίνουν. Καθόλου όμως. Και εσύ, στον κόσμο σου.