Ποιοί είναι οι «ασταθείς σύμμαχοι» του Τσίπρα

Πολλά και διάφορα… συστατικά για την πολιτική συμμαχιών εμπεριείχε η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματός του: και Κουβέλη και Καμμένο, αλλά και ολίγη από… Λένιν, χωρίς όμως να αναφέρει έστω ένα όνομα.

Με δεδομένο ότι για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και το στενό επιτελείο του η προεδρική εκλογή είναι μια μάχη που δεν πρέπει να χαθεί, επανέφερε χθες το διακύβευμα της επικείμενης διαδικασίας και ενώ οι σχετικές φήμες έχουν φουντώσει και πάλι. Το ζητούμενο, σύμφωνα με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «να μην μπορέσει η κυβέρνηση, με προκάλυψη την εκλογή νέου προέδρου, να συνεχίσει την καταστροφική της πολιτική».

Δύο στρατόπεδα, ως εκ τούτου, με τον ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστή στην πολιτική των συμμαχιών. «Χωρίς επιπολαιότητες αλλά και χωρίς φοβίες», ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας, «με σεβασμό στις αξίες μας, αλλά και στις αξίες όσων βρίσκονται δίπλα μας».

Ενώ προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, επικαλέστηκε μια πολιτική σκέψη που δεν είναι δική του, όπως παραδέχθηκε, χωρίς όμως και να… αποκαλύψει τίνος ήταν: ο Λένιν είχε πει λοιπόν και επανέλαβε χθες ο Αλέξης Τσίπρας ότι «υπάρχουν στιγμές, που πρέπει να διευρύνουμε τα μέτωπα της πάλης ακόμα και με συμμάχους που μας φαίνονται ασταθείς, ταλαντευόμενοι, όχι αρκετά δυνατοί και αποφασισμένοι για να αντέξουν την πορεία μέχρι το τέλος. Πρέπει να προβληματιστούμε αν σήμερα είναι μια τέτοια στιγμή, μια παρόμοια στιγμή για την Αριστερά και τη χώρα».

Δύο «ναι» -δύο «όχι»

Και πολλοί ήταν εκείνοι, μέσα και έξω από την αίθουσα της Γερουσίας, στη Βουλή, που επιχειρούσαν να μαντέψουν, χωρίς χρονοτριβή, ποιους εννοούσε ο Αλέξης Τσίπρας όταν αναφερόταν σε «ασταθείς» και «ταλαντευόμενους».

Πηγές της Κουμουνδούρου μετέφεραν στο theTOC.gr την εκτίμησή τους, ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φωτογράφιζε τους κ.κ. Κουβέλη και Καμμένο, με τους οποίους διατηρεί μια κοινή – αν και με διαφορές – αντιμνημονιακή βάση και αφετηρία.

«Δεν εννοούσε πάντως το Ποτάμι», μας έλεγε η ίδια πηγή, θέλοντας έτσι να σηματοδοτήσει το χαμηλό «βαρομετρικό» που επικρατεί, την ώρα αυτή, στις σχέσεις Τσίπρα και Θεοδωράκη. Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο ούτε κουβέντα φυσικά…

Ταυτόχρονα όμως, με τη χθεσινή του ομιλία ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε και τα χαρακτηριστικά, που θα πρέπει να διέπει τον ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση αυτή με άλλες πολιτικές δυνάμεις: συνεπής αλλά και ευέλικτος, σταθερός στις ιδέες του αλλά και διορατικός, όχι απομονωμένος στο κάστρο της υπεροψίας, με συγκλίσεις «όχι στη βάση της ιδεολογικής καθαρότητας, ούτε στη βάση της ευκαιριακής συμπόρευσης. Αλλά στη βάση της καθαρής και πραγματικής πολιτικής αξιοπιστίας. Διότι για μας αυτές οι συγκλίσεις με πραγματικό αντίκρισμα στην κοινωνία έχουν βάση και προοπτική, χωρίς συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι, με καθαρό το μέτωπο και τις πολιτικές μας προτάσεις», είπε ο Αλέξης Τσίπρας.

Και αυτή η τελευταία αναφορά κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να καθησυχάσει κομματικά στελέχη και βουλευτές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει την ψυχή του στην προσπάθειά του να βρεθούν οι «121».

Πήρε θέση

Η αναφορά όμως του Αλέξη Τσίπρα στις συμμαχίες είχε και ένα ακόμη λόγο που έγινε, με το βλέμμα όχι τόσο στην προεδρική εκλογή όσο στις εθνικές κάλπες: με τις λέξεις και το χρωματισμό που επέλεξε να χρησιμοποιήσει, ήταν σαφές ότι παίρνει θέση στη εσωκομματική διάσταση απόψεων, με αντικείμενο, «πόσο γενναίο πρέπει να είναι το πολιτικό άνοιγμα;».

Και είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψηφίζει υπέρ της διεύρυνσης. Με κανόνες και στην ώρα τους, όπως ο ίδιος είχε τονίσει στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή, αλλά πάντως διεύρυνση.

thetoc.gr