Ο Κορυδαλλιώτης Κατσικάρης που οδηγεί την Εθνική στην κορυφή του Μουντομπάσκετ -Το αγαπημένο εστιατόριο στο Μπιλμπάο, η αγάπη για την ιταλική μόδα [εικόνες]

Ολα τα μάτια είναι στραμμένα στην Εθνική μας ομάδα του μπάσκετ στην Ισπανία αλλά κυρίως στον άντρα με τα στρογγυλά μυωπικά γυαλιά που είναι αποφασισμένος να οδηγήσει τη χώρα μας στην κορυφή του μπάσκετ. Πρόκειται βέβαια για τον Φώτη Κατσικάρη που από τότε που ήταν 10 χρονών και τον πήγε για πρώτη φορά ένας θείος του να δει μπάσκετ, έχει διανύσει μια εντυπωσιακή διαδρομή.

Γεννημένος τον Μάιο του 1967 στη Νίκαια, πήγε για  πρώτη φορά σε γήπεδο μπάσκετ σε ηλικία 10 ετών για να δει τον αγώνα Νίκαιας Ολυμπιακού. Πέντε χρόνια μετά, έφηβος 15 ετών έπαιζε στην στην Α1 Εθνική.  Ξεκίνησε βέβαια από τον Ιωνικό Νικαίας, όπου κάποια εποχή είχε προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον θρύλο του μπάσκετ που από την πρώτη στιγμή έγινε το πρότυπο του Κατσικάρη.

Από τον Ιωνικό πέρασε στις ομάδες του Σπόρτιγκ, της ΑΕΚ και του  Ηράκλειου συμμετέχοντας συνολικά σε 197 παιχνίδια στην Α1. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 1998, ανέλαβε θέση βοηθού προπονητή στην ΑΕΚ σε ηλικία μόλις 31 ετών. Από το 1999 έως και το 2003 διατέλεσε βοηθός του Ντούσαν Ίβκοβιτς και του Ντράγκαν Σάκοτα στην ΑΕΚ, στην πιο επιτυχημένη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της ΑΕΚ, καθώς κατέκτησε 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ελλάδας, αλλά και 1 Κύπελλο Σαπόρτα. Σύμφωνα με το Εθνος, ο Ντούσαν Ιβκοβιτς του είχε πει «εσύ μπρε πρέπει να γίνει  μάνατζερ!Είσαι ωραίο παιδί με γυαλάκια και μιλάς αγγλικά».

Έπειτα από πέντε χρόνια στο πόστο του βοηθού στην ΑΕΚ έγινε προπονητής της ομάδας για δύο σεζόν και ήταν αυτός που ανέδειξε τους Νίκο Ζήση και Γιάννη Μπουρουση. Η συνέχεια της καριέρας του γράφτηκε στη Ρωσία και δη στη Ντιναμό της Αγίας Πετρούπολης που έφτασε δεύτερη στο ρωσικό πρωτάθλημα και 3η μετά τα πλέι οφ στη σεζόν 2005-06.  Η χρεοκοπία της Ντιναμό τον οδηγεί στο Μπιλμπάο της Ισπανίας όπου αναλαμβάνει την ισπανική Πάμεσα Βαλένθια.  Εκεί αγάπησε την ισπανική γαστρονομία με τους κορυφαίους σεφ της Ευρώπης και αγαπούσε να τρώει με τη γυναίκα του Κατερίνα στο Etxanobe. Ελεγε σε συνέντευξή του «επιθυµία µου είναι να περάσω την υπόλοιπη ζωή µου στην Ισπανία. Μου αρέσει αυτή η χώρα. Λατρεύω το Μπιλµπάο. Ποτέ δεν περίµενα ότι θα απολάµβανα τόσο πολύ τη ζωή εδώ στον Βορρά της Ιβηρικής χερσονήσου, ανάµεσα στον Ατλαντικό και τα Πυρηναία. Το Μπιλµπάο µε γοητεύει ακόµη και όταν βρέχει δυνατά και έχω έτσι την ευκαιρία να χωθώ στα καφέ ή στα εκπληκτικά µουσεία, όπως το περίφηµο Γκουγκενχάιµ».Το 2008 φεύγει από τη Βαλένθια, αναλαμβάνει για ένα χρόνο προπονητής του Αρη και επιστρέφει στο Μπιλμπάο μέχρι το 2013.

Το ωραίο παιδί με τα γυαλάκια, που έλεγε ο  Ιβκοβιτς, λατρεύει την ιταλική μόδα και φροντίζει να πηγαίνει στην Ιταλία για αγορές, σύμφωνα με το Εθνος.