Η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για την ελευθερία του Τύπου: «Επιτέλους… Σκάστε!»

Γίνεται μια πρωτοφανής και επικίνδυνη προσπάθεια από την κυβερνητική παράταξη να σιγήσει ο Τύπος για τους νεκρούς στο Μάτι και να αποσιωπηθούν οι ευθύνες παραγόντων, υπουργών, τοπικών αξιωματούχων και εν τέλει του ιδίου του πρωθυπουργού.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική κατέβαλε σχεδόν το σύνολο των προσπαθειών της να διαχειριστεί επικοινωνιακά την κρίση και όχι να επιλύσει το πρόβλημα ή να περισώσει την ζωή και τις περιουσίες των ανθρώπων. Και επειδή αυτό δεν το κατόρθωσε, αφού ο κρατικός μηχανισμός έδειξε για μια ακόμη φορά την ανεπάρκειά του και οι αρμόδιοι υπουργοί και φορείς έδειξαν περίτρανα την έλλειψη σχεδιασμού και συντονισμού, η κυβέρνηση αποφάσισε να τα βάλει και με τον συνήθη εχθρό, τα ΜΜΕ.

Μετά το… εμπάργκο στον ΣΚΑΪ, το οποίο ανακοινώθηκε, μάλιστα, πρωτοφανώς, με τον πιο επίσημο κυβερνητικό τρόπο, στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ καταβάλλουν συντονισμένες προσπάθειες να απαξιώσουν τα Μέσα που κάνουν αποκαλύψεις και καταδεικνύουν τις ανεπάρκειες του κυβερνητικού σχήματος.

Σε αυτή την κυβερνητική γραμμή πρώτος έδωσε το παράδειγμα ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος, ο οποίος, αφού έριξε τις ευθύνες για την πυρκαγιά και τους νεκρούς στους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, καταχέριασε live στις κάμερες κάποιον που επιβίωσε της φονικής φωτιάς και του είπε το αμίμητο «μόνο εσύ και ο Πορτοσάλτε τα λέτε αυτά», επειδή εκείνος τόλμησε να καταδείξει τα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης.

Σήμερα, εννιά ημέρες μετά την καταστροφή, τα φιλικά κυβερνητικά Μέσα συνεχίζουν την ίδια προσπάθεια. Το φιλοκυβερνητικό σάιτ Left πάντως… τερμάτισε την απόπειρα φίμωσης του Τύπου, αφού σχεδόν απαγορεύει στους δημοσιογράφους να αναφέρονται σε νεκρούς ή να περιγράφουν την τραγωδία, σε άρθρο με τον απίστευτο τίτλο «Επιτέλους… Σκάστε!».

Καταλήγει το άρθρο:

Η μόνη σοβαρή κουβέντα που θα έπρεπε να γίνεται αυτές τις μέρες θα ήταν η κοινή προσπάθεια για την κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση του δασικού, και χωροταξικού παράδοξου της χώρας, που καίγεται και πνίγεται με τις εγκληματικές αυθαιρεσίες δεκαετιών, η προσπάθεια για ανακούφιση των πληγέντων και η νηφάλια διερεύνηση για πιθανά λάθη και ευθύνες.

Στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας που έδωσαν μάχη με τις φλόγες και πάλεψαν για τη διάσωση πολιτών, αλλά και επιστήμονες μιλούν για τις συνθήκες που συνετέλεσαν στην τραγωδία. Αλλά κανείς δεν τους ακούει, κανείς δεν τους δίνει βήμα, κανείς δεν τους επικαλείται, γιατί δεν “πουλάνε” και δεν “εξυπηρετούν” το αφήγημα των αιμοδιψών ΜΜΕ. Αυτά θα έπρεπε να μας απασχολούν ως κοινωνία που βίωσε μια εθνική τραγωδία. Όλα τα άλλα, πόσο μάλλον τα μικροκομματικά παιχνίδια και ο “θρήνος” της μικροπολιτικής, προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη οργή και αποτελούν ασέβεια προς τα θύματα. Για να μνημονεύσουμε και την απάντηση του ιερέα Νεόφυτου στον Αμβρόσιο: “Επιτέλους Σκάστε!”