Αυτό είναι το Φεστιβάλ Woodstock που όλοι πρέπει να θυμούνται.

Από τις 15 ως τις 18 Αυγούστου του 1969, περισσότεροι από 400.000 άνθρωποι πήγαν στη μικρή πόλη Bethel της Νέας Υόρκης για να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ «Woodstock Music and Arts.»

Αν είσαστε άτυχοι ώστε να γεννηθείτε μετά το 1969, δεν θα μπορέσετε να κατανοήσετε απόλυτα την έπαρση και τον παροξυσμό που υπήρχε για το συγκεκριμένο φεστιβάλ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι εγκατέλειπαν τα αμάξια τους στους γεμάτους κίνηση δρόμους της πόλης και περπατούσαν με τα πόδια.

Περισσότερα από 10 χιλιόμετρα της διαπολιτειακής οδού του New York State έκλεισαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης δημιουργώντας το χειρότερο μποτιλιάρισμα στην ιστορία του αμερικανικού έθνους.

Οι υπεύθυνοι περίμεναν περίπου 50.000 άτομα αλλά τελικά κατέφθασαν 400.000 και αποφασίστηκε να μπουν όλοι δωρεάν.

Τα πλήθη κυρίευσαν την αγροτική περιοχή και ο τότε πρόεδρος Nelson Rockefeller σκέφτηκε να στείλει την εθνική φρουρά για να κατευνάσει την ένταση. Τελικά, φοβήθηκε τη σύγκρουση και αρκέστηκε στο να κηρύξει την περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Δεδομένου πως οι δρόμοι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τα ασθενοφόρα, οι ιατρικές προμήθειες έκτακτης ανάγκης  και το προσωπικό, μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα.

Κάποια άτομα έγιναν γιατροί από μόνοι τους.

Παρά το μεγάλο πλήθος σημειώθηκαν μόνο 2 θάνατοι.  Αρκετά δύσκολο να το πιστέψει κανείς αν σκεφτούμε πως οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν ‘φτιαχτεί’ τόσο ώστε να κάνουν αυτό…

Ένας θάνατος προήλθε από υπερβολική δόση ηρωίνης ενώ ο δεύτερος από ένα τρακτέρ που χτύπησε κατά λάθος μια σκηνή ύπνου. Επίσης υπήρξαν δυο γεννήσεις.

Σύντομα υπήρξε πρόβλημα με το νερό και τη έλλειψη τροφίμων με αποτέλεσμα να χρεώνουν 1 δολάριο για ένα ποτήρι νερό. Οι διοργανωτές θέλοντας να αντιμετωπίσουν τις υψηλές τιμές, μοίραζαν δωρεάν μερίδες μούσλι και φρούτα που πήραν από τοπικά αγροκτήματα ενώ ο σερίφης Lou Radner κανόνισε να έρθουν προμήθειες 10.000 σάντουιτς και νερό με αλεξίπτωτο.

Στις 17 Αυγούστου, η συναυλία τελείωσε με καταρρακτώδη βροχή και δημιουργήθηκαν ποτάμια.

Οι δρόμοι ήταν ακόμη κλειστεί και να αφήσει κανείς το φεστιβάλ δεν ήταν εύκολο. Οι περισσότεροι απομακρύνθηκαν με ξένα αυτοκίνητα κάνοντας οτοστόπ.

Φυσικά υπήρχε πρόβλημα με τον καθαρισμό.

Παρά την παραφροσύνη που έλαβε χώρα εκεί, το Woodstock κατάφερε να πετύχει το στόχο του προωθώντας την αγάπη και την αρμονία  σε μια περίοδο που ο κόσμος βρισκόταν σε τέλμα στο Βιετνάμ.

Ο Max Ysgur, ο αγρότης στον οποίο ανήκει η γη δήλωσε: «Αν είμαστε μαζί, μπορούμε να μετατρέψουμε τις αντιξοότητες που αποτελούν πρόβλημα για την Αμερική σε μια ελπίδα για ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον.»

Αυτό είναι το Φεστιβάλ Woodstock που όλοι πρέπει να θυμούνται.