marmagaΑκραίος μινιμαλισμός
Ένα από τα πιο ισχυρά κινήματα και η τάση στην οποία – σχεδόν πάντα – επιστρέφουμε για να διορθώσουμε τυχόν υπερβολλές του παρελθόντος, είναι ο μινιμαλισμός.
Ως όρος, η λέξη “μινιμαλισμός” περιγράφει ένα έργο από το οποίο έχει εκλείψει κάθε τι περιττό.
Στη μινιμαλιστική αρχιτεκτονική δίνεται ιδαίτερη έμφαση στα υλικά των βασικών και αναγκαίων στοιχείων, στον φωτισμό και στους κενούς χώρους που προκύπτουν από την έλλειψη τρισδιάστατων στοιχείων στον σχεδιασμό.
Βαθειά ριζωμένος στον Ιαπωνικό τρόπο ζωής, όπου ο Ζεν Βουδιμός έχει ενσταλάξει την επιθυμία για απλότητα, ο μινιμαλισμός αποτελεί και μία αναγκαιότητα, καθώς οι επισκέψεις του Εγκέλαδου είναι καθημερινές και οι περισσότεροι τραυματισμοί οφείλονται στην πτώση αντικειμένων.
Όμως ο Τhomas Peter, φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Reuters στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, κατέγραψε έναν άλλο μινιμαλσιμό. Τον ακραίο μινιμαλισμό τον οποίο εμπνεύστηκαν οι παραστρατημένοι, από τον δυτικό τρόπο ζωής, Ιάπωνες και όπως φαίνεται πρτιούν όλο και περισσότεροι…
Το διαμέρισμα του Fumio Sasaki στο Τόκυο μοιάζει περισσότερο με δωμάτιο ανάκρισης. Ο Sasaki ζει και πορεύεται με τα απολύτως απαραίτητα καθώς το βιός του αριθμεί 3 πουκάμισα, 4 ξευγάρια παντελόνια και λίγα αντικέιμενα που στοιβάζονται άνετα μέσα σε μία ντουλάπα.
Άλλοτε παθιασμένος συλλέκτης δίσκων και Cd, ο Katsuya κουράστηκε από τη διαρκή εναλλάγη των τάσεων η οποία τον εξανάγκαζε στο να εστιάζει σε όσα του λείπουν και όχι σε όσα έχει και ξεφορτώθηκε τα πάντα.
Πλέον, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, είναι πιο ενεργητικός. Καταναλώνει λιγότερο χρόνο στο συγύσρισμα του σπιτιού και του μένει περισσότερος ελεύθερος χρόνος τον οποίο ξοδεύει ποιοτικά με φίλους και σε ταξίδια.
Η φιλοσοφία της κατοχής μόνο των απαραίτητων, εξαπλώνεται παγκοσμίως ενώ η μέθοδος οργάνωσης “Kon-Mari” της συμβούλου Mari Kondo, είναι πλέον τάση στης Η.Π.Α.
Ο Katsuya Toyoda αν και δεν είχε στην κατοχή του περισσότερα αντικείμενα από όσα ο μέσος Ιάπωνας, ξεφορτώθηκε σχεδόν τα πάντα. Σήμερα στο 22 τετραγωνικών μέτρων σπίτι του, υπάρχει μόνο ένα τραπέζι κι ένα στρώμα. Όπως ο ίδιος λέει, επέλεξε τον μινιμαλισμό διότι ήθελε να τον ορίζουν μόνο όσα πραγματικα αξίζουν.
Ένα πιρούνι κι μόνο ένα κουτάλι είναι τα απολύτως απαραίττα.
Η Saeko Kushibiki αποθηκεύει τα στρωσίδια που διατάραξαν το ζεν του διαμερσίσματός της.
