marmagaΗ ιστορική ομιλία του Bob Dylan
Τα βλέμματα όλων κατάφερε να κλέψει το αστέρι της ροκ, Bob Dylan, κατά τη διάρκεια της ετήσιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης των Grammy’s εκείνη την Παρασκευή του 2005 κι αυτό χωρίς να τραγουδήσει ούτε καν μια νότα…
Ως ένας από τους μεγάλους τροβαδούρους του 20ού αιώνα, έβαλε σκοπό με την κιθάρα και τη φυσαρμόνικά του να κάνει τραγούδι τη διαμαρτυρία, την πολιτική εξέγερση και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Την 30λεπτη ομιλία του παρακολούθησαν με έντονο ενδιαφέρον 3.000 περίπου παράγοντες της μουσικής βιομηχανίας αλλά και καλλιτέχνες που από τη θέση του κοινού κρέμονταν από κάθε του λέξη. Ο Dylan μίλησε για τις ρίζες της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, τους μουσικούς που τον ενέπνευσαν αλλά και την κριτική που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της πορείας του.
Όσοι τον απόλαυσαν κάνουν λόγο για έναν εξαιρετικά σπάνιο και αποκαλυπτικό λόγο. Όσοι τον γνωρίζουν καλύτερα από την άλλη, επισημαίνουν πως ο σπουδαίος καλλιτέχνης στην ομιλία του ήταν απλά ειλικρινής, όπως άλλωστε και συνήθως.
Ο Bob Dylan εξομολογήθηκε: «Τα τραγούδια μου, αποκαλύπτουν το μυστήριο εκείνο μέσα στο οποίο μεγάλωσε ο Shakespeare. Μπορείτε να εντοπίσετε τις επιρροές που δέχτηκα, αν μελετήσετε το έργο μου». Στη συνέχεια με μεγάλη χαρά δέχτηκε το βραβείο της «προσωπικότητας της χρονιάς» από τη MusiCares, μια φιλανθρωπική οργάνωση που συνδέεται με τα Grammy’s και υποστηρίζει μουσικούς που πλήττονται από την οικονομική κρίση.
Η εταιρεία, από τα πρώτα της βήματα, το 1989, έχει συγκεντρώσει περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια για τη βοήθεια καλλιτεχνών, ενώ πρόσφατα στο Λος Άντζελες, κατάφερε να μαζέψει το ποσό των εφτά εκατομμυρίων δολαρίων μέσα από την πώληση εισιτηρίων και αναμνηστικών.
Ο Bob Dylan ξεκίνησε την ομιλία του ευχαριστώντας τους ανθρώπους που τον βοήθησαν στην πορεία του, όπως ο John Hammond αλλά και οι δημιουργοί του «Blowin’ in the Wind», του πρώτου τραγουδιού που τον απογείωσε το 1963. Στη συνέχεια, απέτισε φόρο τιμής στο Joan Baez, το Jimi Hendrix και το Johnny Cash ενώ ευχαρίστησε θερμά τη Sonny αλλά και τη Cher που τον βοήθησαν στη δημιουργία κάποιων pop hits ακόμα κι αν, όπως εξήγησε ο ίδιος, ποτέ δεν ήθελε να γίνει ένας pop star.
«Τα τραγούδια αυτά είναι εμπορικά. Αρχικά στην καριέρα μου δεν με ενδιέφερε κάτι τέτοιο, παρ’ όλο που πενήντα χρόνια αργότερα τελικά τα κομμάτια μου χρησιμοποιήθηκαν και για εμπορικούς σκοπούς», είπε.
Ιδιαίτερα μνεία πραγματοποίησε ο «ποιητής της ροκ» στο φίλο του Billy Lee Riley, τον τραγουδιστή που άφησε το δικό του σημάδι στη δεκαετία του ’50 και συνεργάστηκε στενά με τη Sun Records, το μουσικό «σπίτι» του Elvis Presley και του Johnny Cash.
