marmagaΓάμος: Ο άνδρας μου δε με βοηθά με τα παιδιά και το σπίτι
Πώς μπορεί να υπάρξει ισορροπία κι ευχάριστη ατμόσφαιρα στην οικογένεια όταν το ζευγάρι, μαμά και μπαμπάς, βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση; H ψυχολογική ενότητα του ζευγαριού θεωρείται σημαντική για την εδραίωση ομαλών και ουσιαστικών σχέσεων μέσα στην οικογένεια.
Το ζευγάρι είναι καλό να εδραιώνει κοινές αξίες και αρχές, που αποτελούν το λειτουργικό σύστημα της δικής του οικογένειας. Αυτό ακούγεται λίγο περίπλοκο να επιτευχθεί, αν αναλογιστούμε ότι ο καθένας ξεχωριστά έχει αποτελέσει μέλος ενός διαφορετικού και ξεχωριστού οικογενειακού περιβάλλοντος. Χρειάζεται προσπάθεια αλλά και ισοτιμία, ισοδυναμία ρόλων, που επιτυγχάνεται μέσα από τον εποικοδομητικό και ήρεμο διάλογο, μέσα από τη διαμόρφωση κοινής βάσης για το σύστημα αξιών και αρχών.
Οι δύο γονείς θεωρούν ισάξιους τους εαυτούς τους ως προς την ανατροφή των παιδιών τους, και τα καθήκοντα της οικογένειας και του σπιτιού μοιράζονται εξίσου στον πατέρα και στη μητέρα. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η χρήση στερεοτύπων ότι, π.χ., η μητέρα είναι υπεύθυνη για την αγωγή των παιδιών και ο πατέρας για την παροχή υλικών αγαθών στην οικογένεια.
Σε μια ομάδα γονέων μια μητέρα εξέφρασε το παράπονο ότι ο άντρας της απαιτεί να είναι όλα στην εντέλεια στο σπίτι χωρίς εκείνος να προσφέρει βοήθεια, η οποία κάποιες στιγμές θεωρείται απαραίτητη λόγω συνδυαστικών δραστηριοτήτων των παιδιών. Το ουσιαστικότερο επιχείρημα του συζύγου είναι ότι εκείνος φέρνει τα λεφτά για να έχει η οικογένειά του όλα τα καλά – εννοώντας υλικά αγαθά. Και με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τι γίνεται; Τα παιδιά έχουν δύο γονείς ή μόνο έναν; Κι αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη κι αλληλοϋποστήριξη, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, πώς θα δημιουργηθούν ισχυροί δεσμοί μέσα στην οικογένεια;
Κι έτσι αρχίζει η αποξένωση του ζευγαριού. Αρχίζουν οι διαμάχες και οι καβγάδες. Πάντα ο ένας θεωρεί ότι προσφέρει περισσότερα μέσα στην οικογένεια από τον άλλο. Αυτή την αντίληψη την επεξεργάζεται τόσο συναισθηματικά όσο και πνευματικά ο καθένας ξεχωριστά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία εσωτερικής έντασης και σύγκρουσης. Και το ξέσπασμα αυτής της σύγκρουσης που έχει εσωτερικευθεί και διογκωθεί οδηγεί σε χρόνιους, μεγάλους καβγάδες, που συνταράσσουν τα θεμέλια της οικογένειας.
Μέσα από αυτή την αποξένωση, φτάνεις στο σημείο να ξυπνήσεις μια μέρα και να δεις δίπλα σου τον άντρα σου ή τη γυναίκα σου και να μην τον/τη «γνωρίζεις», να αναρωτιέσαι γιατί βρίσκεσαι μαζί του/της. Γι΄αυτό, οι ικανοποιητικές σεξουαλικές σχέσεις παίζουν ζωτικό ρόλο στη συναισθηματική επιβίωση του ζευγαριού. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε μόνο γονείς αλλά και σύντροφοι. Το να ξεκλέβουμε κάποιες στιγμές ξενοιασιάς μάς κάνει καλύτερους γονείς, γιατί μας υπενθυμίζει ότι σ’ αυτή τη ζωή δεν ήρθαμε για έναν και μόνο σκοπό. Κι επειδή πρόκειται για καταστάσεις αλληλένδετες, αν η ψυχική ενότητα του ζευγαριού έχει χαθεί, πώς θα υπάρχουν υγιείς σεξουαλικές σχέσεις;.
Η αλήθεια είναι ότι, ύστερα από μία εξουθενωτική και δύσκολη μέρα, αυτό που επιζητάς είναι ηρεμία και ν’ απολαύσεις λίγο παραπάνω τον ύπνο σου για να μπορέσεις να συνεχίσεις την επόμενη μέρα με τους ίδιους γοργούς ρυθμούς. Κι έτσι, περνούν τα λεπτά, οι ώρες, οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια κι ανακαλύπτουμε ότι έχουμε χάσει κομμάτια του εαυτού μας χωρίς να ζήσουμε στιγμές ουσιαστικές και πολύτιμες για το μυαλό και την ψυχή μας με τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ζωής μας.
Επιπλέον, είναι καλό να αναλογιστούμε ότι οι σχέσεις δε διαμορφώνονται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά απαιτούν προ-σπάθεια, θέληση και φαντασία. Μπορούμε για παράδειγμα μία μέρα να κανονίσουμε με τον σύντροφό μας να πάμε για φαγητό με τά τη δουλειά ή να κάνουμε μία βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Ακόμα κι αν δεν έχουμε κάποιον να προσέξει τα παιδιά, μπορούμε να δημιουργήσουμε ξεχωριστή ατμόσφαιρα στο σπίτι, με κλειστή την τηλεόραση και ακούγοντας προσεκτικά τα νέα του συντρόφου μας. Όλη αυτή η χαλαρωτική διάθεση θα μας φέρει πιο κοντά και ίσως μας βοηθήσει να ξαναθυμηθούμε ότι εκτός από γονείς είμα στε και εραστές. Κι επιπλέον, θα δημιουργηθεί και η διάθεση για επανάληψη, γιατί έτσι ξαναθυμόμαστε πόσο όμορφα μπορούμε να περάσουμε με τον άνθρωπο που ερωτευτήκαμε και με τον οποίο θελήσαμε να δημιουργήσουμε οικογένεια. Και, πκττέψτε με, το μόνο που χρειάζεται είναι έμπνευση, διάθεση και φαντασία.
Έτσι, η ζωή μας ξεπερνάει λίγο τη ρουτίνα και δημιουργούνται μικρές οάσεις χαράς και αναζωογόνησης, μικρές αλλά ευτυχισμένες στιγμές που με το πλήρωμα του χρόνου γίνονται όλο και πιο πολλές και συσσωρεύονται, δημιουργώντας ευεξία, χαρά Και το αποτέλεσμα είναι μια ευτυχισμένη ζωή με κοινούς στόχους, σκοπούς, αξίες κι αρχές.
Κείμενο της συγγραφέως Γιούλης Μιγγειρου. Απόσπασμα από το βιβλίο Μαμά Μπαμπά σας χρειάζομαι- Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
