Αλέξανδρος Πιτσάνης: Ένας γεννημένος καλλιτέχνης (συνέντευξη)

Τον γνωρίσαμε μέσα από το X-factor. Παιδί χαμηλών τόνων που κατάφερε να γίνει αγαπητός από όλο τον κόσμο.

Μπορεί να μας άγγιξε η ιστορία του αλλά δε σταθήκαμε μόνο εκεί. Κατάφερε γρήγορα να μας δείξει και το μεγάλο του ταλέντο καθώς έκανε αμέσως αισθητή την παρουσία του στο  show και κατάφερε να πάει πολύ καλά.

Κάπου λοιπόν στο πέρασμα του χρόνου οι δρόμοι μας συναντήθηκαν και με μεγάλη μας χαρά κάναμε μια πολύ όμορη κουβέντα.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπήρχε από πάντα στην οικογένεια, η μητέρα μου, ο πατέρας μου και τα αδέλφια μου. Είναι οικογενειακό, το θεωρό κομμάτι του εαυτού μου. Όπως έμαθα να περπατάω και να τρώω έτσι έμαθα να ασχολούμαι και με την μουσική.

Ναι ακριβώς έτσι. Αυτό έμαθα, αυτό έζησα. Δε μπορώ να φανταστώ ότι χωρίς μουσική θα προχωρούσε και θα εξελισσόταν η ζωή μου.

Την κιθάρα την έχασα την ημέρα που πήγα στην Οντισιόν. Απλά ο κόσμος δεν ξέρει ακόμα πως την έχασα. Ο κόσμος νομίζει ότι την έχασα η ότι την ξέχασα. την κιθάρα την έχασα όταν πήγα το πρωί να πάρω καφέ στην Αριστοτέλους για να πάω στην οντισιόν. Την άφησα στο μαγαζί στην άκρη στον τοίχο. Γύρισα παράγγειλα τον καφέ μου, περίμενα να μου τον φτιάξουν, μου τον έδωσαν, πλήρωσα και γυρνώντας να την πάρω, η κιθάρα είχε κάνει φτερά. Ούτε ο υπάλληλος την πήρε χαμπάρι, βγήκα έξω και φώναζα ρωτούσα εκεί τον κόσμο αν είδαν κανέναν με κιθάρα αλλά τίποτα. Έτρεξα μέχρι κάτω στην παραλιακή άλλα τίποτα.

Και δεν πήγα εκείνη την μέρα στην οντισιόν. Ήταν η πρώτη μέρα από τις δυο. Με πήραν τηλέφωνο γιατί δεν πήγα και τους λέω δεν μπόρεσα να έρθω γιατί έχασα την κιθάρα μου το πρωί. Μου είπαν δεν υπάρχει περίπτωση θα έρθεις οποιοσδήποτε αύριο και αν χρειαστεί θα σου δώσουμε εμείς μια κιθάρα ή θα βάλουμε μουσική να παίζει. Τελικά πήγα την επόμενη μέρα και ξεκίνησε το παραμύθι.

Ναι τα πιστεύω εγώ αυτά μην νομίζεις ότι τα λέω έτσι. Έχω κάτι μέσα μου και είναι πολύ δυνατό,  με ακολουθεί πάντα και μου δείχνει και τον δρόμο. Έχω πάρα πολύ καλό ένστικτο, Θα έρθει μια φορά αλλά δε θα με προδώσει ποτέ. Όταν ήταν να πάω στο x-factor το ένστικτό μου μου είπε ότι πρέπει να πάω, ενώ θα μπορούσα να είχα πάει και σε προηγούμενες οντισιόν αλλά τότε  μου έλεγε να μην πάω ακόμα. Φέτος είπα θα πάω και ότι είναι να βγει θα βγει και έτσι πήγα

Πολλές φορές απογοητεύτηκα βέβαια, πάρα πολλές δηλαδή σε σημείο να ζορίζομαι τόσο πολύ που να μην παίζω κιθάρα, να μην τραγουδάω για μια εβδομάδα, να μην υπάρχει μουσική για μια βδομάδα στην ζωή μου, άλλα δεν είπα ποτέ ότι θα τα παρατήσω. Δεν απογοητεύομαι σε βαθμό να πω τα παρατάω, απογοητεύομαι σε βαθμό να κάνω ένα διάλειμμα να συνέλθω να καθαρίσω μέσα μου και να βρω μια λύση.

Όχι δεν νομίζω. Δεν χρειάζεται να γυρνάμε σε κάτι που κάναμε και ήδη ζήσαμε. Το να ζεις κάτι να προχωράς και να ξαναγυρίσεις πίσω το θεωρώ μεγάλο λάθος. Έγινε αυτό που έγινε, έπρεπε να γίνει ώστε να πάμε παραπέρα, να κάνουμε κάτι άλλο. Το να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια δεν έχει και κάποιο σασπένς. Χρειάζεται να ψάχνεις καινούρια πράγματα.

Είναι αυτό που είχα πει και σε ένα live, στην ζωή μου τα βλέπω όλα παρενθέσεις. Ανοίγει η μια κλείνει η άλλη.

Ήτανε ίσως η μεγαλύτερη που έχω ζήσει μουσικά. Άλλα νομίζω ότι περισσότερο εμπειρία πείρα εκεί μέσα σε ότι αφορά την μουσική βιομηχανία παρά την ίδια την μουσική. το πως κινείτε, πως είναι τα γρανάζια στην ουσία  της μουσικής βιομηχανίας. Τεράστιες παγίδες, βρωμιά, μέσα στην βρωμιά βέβαια υπάρχουν και καθαροί άνθρωποι. Αλλά χαίρομε πάρα πολύ που το έζησα γιατί μου έδωσε πολύ τροφή για την συνέχεια μου, για το τι θα κάνω αργότερα και πως θα κινηθώ.

Από εδώ και πέρα είχα πει κάτι,το κρατάω, θα μείνει και δε θα το αλλάξω ποτέ. Είχα πει ήρθα για να μείνω. αυτό είμαι, δεν πρόκειται να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου, θα το κάνω με οποιοδήποτε κόστος μέσα στα πλαίσια της λογικής της αξιοπρέπειας και του ήθους και θα είμαι εδώ όσο αντέξω.

Αυτό που έχει να περιμένει ο κόσμος είναι πολύ όμορφα πράγματα, απλά εγώ δεν βγήκα ακόμα, δεν έχω βγει ακόμα, δεν εμφανίστηκα, θέλω αυτό που κάνω και θα κάνω να γίνει σωστά με γερή βάση. Δε θέλω να είναι κάτι άρπα κόλλα, ότι αρπάξουμε και ότι κερδίσουμε. Θέλω να γίνει σωστά και με ποιότητα.  Θεωρό ότι είμαι στην αρχή ακόμα, δηλαδή το X-factor ήταν μια αρχή. Αν πρέπει να ανέβω σε μια ταράτσα στην ουσία, αυτή την στιγμή βρίσκομαι στον πρώτο όροφο.

Σύντομα, πολύ σύντομα θα μάθει ο κόσμος νέα, δηλαδή μέσα σε αυτόν τον μήνα, έχω ετοιμάσει και καινούρια δουλειά, καινούρια τραγούδια δικά μου, είμαι στο στούντιο και ηχογραφώ.

Από 17 του Σεπτέμβρη θα βρίσκομαι  στο cafe de Paris στην Θεσσαλονίκη, θα εμφανίζομαι μαζί με τον Σπύρο Διαβάτη και τον Παναγιώτη Γρηγορίου οι οποίοι ήτανε στα πρώτα live του X-factor. Θα κάνουμε πολύ ωραία ντουετάκια. Τελείως διαφορετικό ύφος και στυλ ο καθένας, με ωραία παντρέματα. Εγώ σε ποιο ροκ κατάσταση, ο Παναγιώτης στο ποιο ελληνικό ποιο έντεχνο και με λαϊκά στοιχεία, ο Σπύρος στο ποιο ποπ-ροκ, θα  κάνουμε  πάρα  πολλά  παντρέματα, σάτιρα, θα είναι πολύ ωραίο το κλίμα.