marmagaΔιαμαντίδης για όλα: “Έπαθα ανοσία από το βρίσιμο στο ΣΕΦ”! Τι είπε για την απόσυρση από την Εθνική
Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο Δημήτρης Διαμαντίδης μίλησε στους σπουδαστές του ΙΕΚ Όμηρος για τα χρόνια που αγωνίστηκε στα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά παρκέ, αλλά και για τη ζωή του, μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση.
Οι δηλώσεις του Διαμαντίδη
Για την αρχή της καριέρας του: «Τα πράγματα στην επαρχία είναι δύσκολα για ένα παιδί. Με πίστεψε ένας άνθρωπος ο Κώστας Πιλαφίδης, αλλά ήταν δύσκολη η προσαρμογή στη Θεσσαλονίκη πηγαίνοντας από την Καστοριά στον Ηρακλή. Ήθελα μια μικρή αφορμή να δείξω το ταλέντο μου και το κατάφερα αυτό βήμα-βήμα. Δεν υπάρχουν μυστικά, πρέπει να δουλεύεις ακόμα και όταν δεν έχεις προπόνηση».
Για τη μετεγγραφή στον Παναθηναϊκό: «Ήρθε η πρόταση του Παναθηναϊκού το 2004. Είχα ενδοιασμούς αν θα τα πάω καλά, ωστόσο τα πάντα έγιναν ξεκάθαρα στο μυαλό μου όταν μίλησα με τον Ομπράντοβιτς. Τον είχα δει στην τηλεόραση για τον τρόπο με τον οποίο κοουτσάριζε και φοβήθηκα λίγο. Μου ζήτησε να μπω κατευθείαν στα βαθιά, ενώ με βοήθησε ο Χατζηβρέττας για να εγκλιματιστώ στην Αθήνα. Έμενε από πάνω μου. Εγώ στον 2ο όροφο και εκείνος στον 3ο».
Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Είναι το νούμερο 1. Έχει όλο το πακέτο και γνωρίζει καλά πώς να προετοιμάζει την ομάδα και τι να κάνει όταν δεν πάει καλά. Είναι ωραίος άνθρωπος, του αρέσουν τα απλά πράγματα, η Ελλάδα, τα μπουζούκια, το καλό φαγητό και το κρασί. Κάποια στιγμή και ως αρχηγός της ομάδας που ήμουν, είχε γυρίσει και μου είχε πει: ‘Θέλω να μου πεις τι ώρα θα γυρίσετε’. Του απαντάω ‘στις 3’ και λέει ‘εντάξει’. Απλούστατα, ο Ομπράντοβιτς ήθελε να ξέρει που είσαι και τι ώρα θα γυρίσεις».
Για τα νέα παιδιά: «Θα πρέπει τα νέα παιδιά να παίζουν σε μικρές ομάδες για να έχουν παραστάσεις πρώτα και μετά να πάνε σε μεγάλη ομάδα Είναι δικαιολογία ότι δεν παίζουν τα ταλέντα. Πρέπει να δουλέψουν και στη συνέχεια να πάρουν χρόνο και ευκαιρίες.. Το οικονομικό κομμάτι ίσως και οι ατζέντηδες έχουν αλλάξει το τοπίο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και αυτό παίζει ρόλο στο γεγονός ότι δεν βλέπουμε νέα παιδιά. Αν δεν αντέχουν την δουλειά και την πίεση τότε δεν θα μπορούν να παίξουν το υψηλότερο επίπεδο. Εγώ δεν είχα κινητό όταν ξεκίνησα, ενώ τώρα η κόρη μου το παίζει τα δάχτυλα. Άλλες οι εποχές όταν ξεκίνησα εγώ. Τα νέα παιδιά θα πρέπει να είναι ταπεινά, αποφασισμένα και προσηλωμένα».
Για τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό: «Δεν μου έχουν λείψει τα ντέρμπι. Τα έζησα. Μακάρι να υπήρχαν οπαδοί και από τις δύο ομάδες στο γήπεδο αλλά είναι δύσκολο. Ελπίζω να το ζήσουν τα παιδιά μας και αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δουλέψουμε κ εμείς. Έπαθα ανοσία από κάποια στιγμή και δεν μου έκανε εντύπωση όταν με έβριζαν στο ΣΕΦ. Δεν ένιωθα κάτι. Πρέπει να μάθουμε τα μικρά παιδιά στο σωστό τρόπο συμπεριφοράς.»
Για τη το τέλος της καριέρας του: «Θέλει τον χρόνο του! Το βίωσα λίγο δύσκολα, αλλά πλέον είμαι πιο κοντά στην οικογένεια μου. Στην πορεία έβαλα και άλλα πράγματα στην ζωή μου, όπως για παράδειγμα το ότι συνεργάζομαι με τον Παπαλουκά. Δεν είναι εύκολο να περάσεις στο επόμενο στάδιο».
Για τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο: «Είναι η μόνη οικογένεια που βρέθηκε δίπλα σε έναν σύλλογο τόσα χρόνια. Πραγματικά μεγάλη η προσφορά τους και όχι μόνο στο μπάσκετ».
Για τον λόγο που δεν πήγε ποτέ στο ΝΒΑ: «Έκανα αυτό που ήθελα και γι’ αυτό δεν υπήρχε σκέψη για το ΝΒΑ».
Για το αν παίζει τώρα μπάσκετ: «Αυτή τη στιγμή προτιμώ να παίζω Μπιτς Βόλεϊ παρά μπάσκετ».
Για Σπανούλη και Παπαλουκά: «Και οι 3 ξεκινήσαμε από ομάδες που μας έδωσαν χρόνο συμμετοχής. Ο Βασίλης λατρεύει το μπάσκετ, δουλεύει πάρα πολύ και είναι πρότυπο! Μας έκανε εντύπωση πόσο πολύ αγαπάει αυτό που κάνει και θέλει να είναι νικητής. Ο Παπαλουκάς όταν πήγε στην ΤΣΣΚΑ δεν ήταν στην καλύτερη φάση του, αλλά στη συνέχεια έκανε το ‘μπαμ’. Είχαμε μια φουρνιά παικτών με καλούς χαρακτήρες, οι οποίοι αποδέχτηκαν τους ρόλους τους στην Εθνική ομάδα».
Για το πρόωρο «αντίο» του από την Εθνική ομάδα: «Δεν μετάνιωσα που έφυγα από την Εθνική ομάδα. Σκέφτηκα αρκετά πράγματα, αλλά ο λόγος ήταν απλός. Στα 31 μου και ύστερα από κάποια στιγμή ήθελα να παίξω καλό μπάσκετ με την ομάδα μου».
Για το παιχνίδι που θα ήθελε να παίξει ξανά: «Θα ήθελα να ξαναπαίξω τον τελικό του Μουντομπάσκετ 2006 απέναντι στην Ισπανία. Ήταν ο τρόπος που χάσαμε το ματς. Δεν διαχειριστήκαμε τη νίκη επί των ΗΠΑ. Είχαμε αδειάσει…»
Για τον Άρη της δεκαετίας του ’80: «Μέχρι και η θεία μου ήξερε τον Σούμποτιτς».
Για το ποια ομάδα ήταν η πιο πλήρης: «Ο Παναθηναϊκός του 2009».
Για την ανάληψη της ΕΟΚ, όπως οι Γκαρμπαχόσα – Κιριλένκο στις χώρες τους: «Το θέμα είναι αυτός που θα αναλάβει να πλαισιώνεται από ανθρώπους που ξέρουν… Τα πράγματα είναι επαγγελματικά αλλά χρειάζονται και οι τεχνοκράτες. Εύχομαι να γίνει ότι καλύτερο για το ελληνικό μπάσκετ. Ας σκεφτούν τι πρέπει να γίνει αυτοί που ξέρουν. Εγώ δεν το γνωρίζω το συγκεκριμένο κομμάτι… Είχα μια συζήτηση πριν χρόνια αλλά δεν κατέληξε πουθενά».
Για το τι θα έκανε αν δεν έπαιζε μπάσκετ: «Δεν προσπάθησα να σπουδάσω. Αν ήθελα θα το είχα κάνει. Όμως είχα στρέψει την προσοχή μου στον μπάσκετ. Δόξα τω Θεώ».
