Ψεύτης με απόφαση δικαστηρίου!

Με απόφαση-καταπέλτη το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας καταδίκασε τον πρώην υπουργό Θεόδωρο Πάγκαλο για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος της εταιρίας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ Α.Ε. που εκδίδει τη «δημοκρατία»,

επιδικάζοντας αποζημίωση 20.000 ευρώ, ενώ θα πρέπει να καταβάλλει επιπλέον περίπου 8.000 ευρώ για τόκους και δικαστικά έξοδα. Ο πρώην υπουργός υποχρεούται με βάση την απόφαση του δικαστηρίου να αναρτήσει στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα του (pangalos.gr) περίληψη της απόφασης, ενώ απειλείται…

με ποινή 2.000 ευρώ για κάθε ημέρα καθυστέρησης δημοσίευσης της περίληψης.

Η καταδίκη του πρώην υπουργού από το Πολυμελές Πρωτοδικείο (που έκανε δεκτή την αγωγή σε βάρος του από την εκδότρια εταιρία της «δημοκρατίας») αφορούσε κείμενο-ανακοίνωση που εκδόθηκε από το πολιτικό γραφείο του και αναρτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2011 στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα pangalos.gr, της οποίας είναι κάτοχος-διαχειριστής. Οπως κρίθηκε πανηγυρικά από την ελληνική Δικαιοσύνη, τα όσα απίστευτα καταλόγισε στην εν λόγω ανακοίνωση (π.χ. ακροδεξιά διεύθυνση, πληρωμένοι κονδυλοφόροι κ.λπ.) ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στη «δημοκρατία» είναι ψευδή και συκοφαντικά! Και αυτό, παρότι ο Θεόδωρος Πάγκαλος επιχείρησε να πείσει το δικαστήριο ότι «το επίδικο δημοσίευμα αποτελεί αξιολόγηση της δημόσιας εικόνας της εφημερίδας αλλά και κριτική και διατύπωση άποψης για την ασκούμενη από την εφημερίδα δημοσιογραφία και απάντηση σε προγενέστερο δημοσίευμά της».

Τελικά το Πολυμελές Πρωτοδικείο δικαίωσε τη «δημοκρατία» και έκρινε με την υπ΄ αριθμόν 1957/2014 απόφασή του ότι ο κ. Πάγκαλος εν γνώσει και με δόλο διατύπωσε ψευδείς ισχυρισμός σε βάρος της εφημερίδας «δημοκρατία». Οι τρεις δικαστές επισημαίνουν στην απόφασή τους: «Οι διαλαμβανόμενοι στο επίμαχο δημοσίευμα συκοφαντικοί σε βάρος της ενάγουσας ισχυρισμοί, οι οποίοι διαδόθηκαν σε μεγάλο, μη δυνάμενο να προσδιορισθεί αριθμό χρηστών του διαδικτύου, είναι ψευδείς, ο δε εναγόμενος τελούσε εν γνώσει ότι τα γεγονότα και οι κρίσεις που διαδίδει είναι ψευδή και πρόσφορα να βλάψουν την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού κοινού στην εν λόγω εφημερίδα. Η θέληση του εναγόμενου να διαδώσει τους βλαπτικούς αυτούς ισχυρισμούς ενισχύεται και από το γεγονός ότι πρόκειται για έναν πολιτικό με πολυετή εμπειρία στον χώρο αυτό, μεγάλης αναγνωρισιμότητας, ο οποίος κατά τον χρόνο του επίδικου δημοσιεύματος κατείχε τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Ενδεικτικό του δόλου του εναγομένου είναι το γεγονός και μέχρι τη συζήτηση της υπό κρίση αγωγής, το επίδικο δημοσίευμα εξακολουθούσε να βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα του www.pangalos.gr».

Επιπλέον, το δικαστήριο επισημαίνει στο σκεπτικό του ότι οι εκφράσεις που χρησιμοποίησε ο Θεόδωρος Πάγκαλος στο επίμαχο δημοσίευμα είναι απαξιωτικές για την εφημερίδα «δημοκρατία» και δεν αποτελούν απλώς δυσμενείς χαρακτηρισμούς γι’ αυτή, αφού δεν είναι αναγκαίες για να αποδοθεί, όπως έπρεπε αντικειμενικά, το περιεχόμενο της σκέψης του συντάξαντος το δημοσίευμα εναγομένου, υπερβαίνουσες τα όρια της δυσμενούς κρίσης για τις επαγγελματικές εργασίες της καθώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ηπιότερες εκφράσεις. Σε κάθε δε περίπτωση η κατά τα ως άνω χρήση των συγκεκριμένων συκοφαντικών και υβριστικών φράσεων δεν ήταν αναγκαία για την επίτευξη του επικαλούμενου από τον εναγόμενο ως επιδιωκόμενου αποτελέσματος, ήτοι της άσκησης κριτικής και της διατύπωσης της άποψης του εναγομένου για την ασκούμενη από την εφημερίδα δημοσιογραφία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δικαστές επισημαίνουν στο σκεπτικό τους περί ελευθερίας του Τύπου: «Το ενδιαφέρον του Τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης γενικότερα για τη δημοσίευση ειδήσεων και την καταχώριση γεγονότων, αλλά και σχολίων σχετικά με τη συμπεριφορά προσώπων ή γεγονότων που ενδιαφέρουν το κοινωνικό σύνολο, όπως και τα μέλη της κυβέρνησης, πηγάζει από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία και την κοινωνική αποστολή του Τύπου. Ετσι είναι επιτρεπτά δημοσιεύματα ή παρουσίαση γεγονότων για την πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού, συνοδευόμενα και με οξεία ακόμα κριτική και δυσμενείς χαρακτηρισμούς των προσώπων στα οποία αναφέρονται, ιδίως όταν πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα». Ο κ. Πάγκαλος έχει δικαίωμα να ασκήσει έφεση.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας αντικρούει στην απόφασή του έναν προς έναν τους ψευδείς ισχυρισμούς του Θεόδωρου Πάγκαλου σε βάρος της «δημοκρατίας», υπογραμμίζοντας: «Το ανωτέρω δημοσίευμα συνιστά δυσφήμηση της ενάγουσας κατά άρθρο 364 ΠΚ καθώς δημιουργεί δυσμενείς εντυπώσεις σχετικά με την εφημερίδα “δημοκρατία”, ιδιοκτησίας της ενάγουσας, και δύναται να προκαλέσει βλάβη της εμπιστοσύνης του κοινού στην εφημερίδα αυτή καθώς περιέχει αρνητικές αναφορές σε σχέση με τους οικονομικούς πόρους της και τα πρόσωπα που τη διοικούν. Η φρασεολογία που ακολουθείται από τον συντάκτη του άρθρου και ειδικότερα οι ακόλουθες διατυπώσεις: α) “Πρόσφατα εμφανίστηκε στα εκδοτικά πράγματα της χώρας μια εφημερίδα αγνώστου προελεύσεως, αγνώστου ιδιοκτήτη και χωρίς κανείς να γνωρίζει τα κεφάλαια που τη χρηματοδότησαν. Ο αριθμός αναγνωστών της δεν δικαιολογεί οικονομικά την ύπαρξή της. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιος βάζει τα χρήματα και γιατί δέχεται να χάνει χιλιάδες ευρώ καθημερινά;” β) “Η εφημερίδα που μοίρασε σε CD τους λόγους του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και άλλα συναφή, φέροντας ξανά στη ζωή το αλήστου μνήμης σύνθημα “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, δεν ζητά ούτε την αλήθεια ούτε απαντήσεις. Το μόνο που επιδιώκουν με κάθε τρόπο είναι με κάθε τρόπο και κάθε μέσο την πτώση της κυβέρνησης, έστω και αν αυτή η πτώση, ειδικά τώρα, οδηγήσει τη χώρα στο χάος. Δεν διστάζουν να σπρώξουν τη χώρα στον γκρεμό, καλλιεργώντας τον λαϊκισμό, το μίσος, τον φθόνο και τα πιο ταπεινά ένστικτα του ανθρώπου”, γ) “Η ακροδεξιά διεύθυνση της εφημερίδας “δημοκρατία” και δ) “Οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της εφημερίδας “δημοκρατία” είναι δυσφημιστικές, αφού δημιουργούν την εντύπωση ότι η εν λόγω εφημερίδα κατευθύνεται από αδιαφανή ιδιοτελή συμφέροντα και ότι δεν είναι αντικειμενική στην παρουσίαση των ειδήσεων, ενώ αποδίδονται σε αυτή και ακροδεξιά χαρακτηριστικά, συνδέοντάς τη με το δικτατορικό καθεστώς του Γεώργιου Παπαδόπουλου».