Τα κομμάτια του μεγάλου αρχηγού του Παναθηναϊκού

Μπορεί να κρίνει μόνος του ένα πρωτάθλημα και να φύγει από το γήπεδο με κατεβασμένο το κεφάλι. Μπορεί να κρίνει έναν αγώνα με το σουτ του στην εκπνοή και να μιλήσει για εκείνο που κάποιος άλλος θα έχει πετύχει νωρίτερα. Μπορεί να αναδειχθεί MVP ενός τελικού και να θεωρήσει πως απλά «έτυχε». Μπορεί να τον ψηφίσουν ξανά και ξανά ως καλύτερο αμυντικό μιας ολόκληρης λίγκας κι εκείνος να πάρει το βραβείο του με την άνεση που θα πήγαινε για καφέ στην αγαπημένη του Καστοριά.

Μπορεί να αναδειχθεί άντρας της χρονιάς από γνωστό περιοδικό και στην εκδήλωση να μιλάει για τους συμπαίκτες του. Μπορεί να βρεθεί στην κορυφή του κόσμου και να πιστεύει ότι απλά ήταν «μια καλή μέρα». Ο Δημήτρης Διαμαντίδης μπορεί να είναι εκνευριστικά τέλειος και ταυτόχρονα αθεράπευτα ταπεινός. Το gazzetta.gr σας παρουσιάζει 13 πτυχέςμιας προσωπικότητας, που αναδεικνύεται με μεγαλοπρέπεια μόλις πατάει παρκέ! 13 ιστορίες που δίνουν όλες τις απαντήσεις για τον άσο του Παναθηναϊκού, όπως την έδωσε κι εκείνος χθες. «Εδώ είναι η οικογένειά μου».

Η Καστοριά…

Μπορεί να τον πετύχετε Κυριακή απόγευμα, βράδυ ή ακόμα και Δευτέρα να ταξιδεύει προς τη Θεσσαλονίκη. Μην μπερδευτείτε. Προορισμός του δεν είναι η συμπρωτεύουσα, αλλά η… πατρίδα του. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης μιλάει με τα καλύτερα λόγια για την Καστοριά, απ’ όπου κατάγεται και όπου έζησε 19 χρόνια της ζωής του. Στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» τον περιμένει πάντα ο παιδικός του φίλος για να πάνε μαζί στο «χωριό» και να μπορέσει ο Διαμαντίδης να ξεφύγει από τις υποχρεώσεις του. Έστω κι αν μπορεί μόλις για λίγες ώρες ή το πολύ μια μέρα. Εκεί, κάθεται σε καφετέριες στην λίμνη και για ώρες αρκείται απλά να απολαμβάνει τη θέα και να χαλαρώνει. Τα ταξίδια του ήταν συχνότερα πριν αποφασίσει να φτιάξει οικογένεια, τη δική του οικογένεια με τη Βερίνα Χιώτη και την μικρή τους κόρη.

Ως επίτιμος δημότης της πόλης και κάτοχος του χρυσού κλειδιού δεν θα μπορούσε παρά να εκτελεί χρέη… ΕΟΤ και να διαφημίσει συνεχώς την Καστοριά στους συμπαίκτες του. Εκεί έχει αποφασίσει πως θα καταλύσει μόλις αποφασίσει πως η καριέρα του έφτασε στο τέλος της. Στην αγαπημένη του πόλη και είναι πολλοί εκείνοι που από τώρα στοιχηματίζουν ότι θα κάνουμε χρόνια να τον ακούσουμε ξανά και αν τον ακούσουμε ξανά.

Τα όνειρα…

Μένουμε στην Καστοριά για τα παιδικά όνειρα του Δημήτρη Διαμαντίδη. Περιείχαν πολλές φιλοδοξίες, αλλά όχι το μπάσκετ! «Όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου ξεκίνησα παίζοντας ποδόσφαιρο. Δεν θα έλεγα ότι ήμουν ποδοσφαιρικό ταλέντο, στην ομάδα της γειτονιάς μου έπαιζα». Λόγω ύψους, τον… μάζεψαν στο μπάσκετ. «Στην αρχή οφείλω να ομολογήσω ότι δεν το είχα σκεφτεί. Απλά διασκέδαζα παίζοντας μπάσκετ», έχει πει σε συνέντευξή του, κάτι που υποδεικνύει ότι έβλεπε την πορτοκαλί μπάλα ως χόμπι και όχι ως κατεύθυνση ζωής. Ο Παρασκευάς Μουρατίδης το 1999 τον προέτρεψε να υπογράψει στον Ηρακλή, κάτι που του έβαλε νέα δεδομένα στη ζωή του.

«Υπέγραψα στον Ηρακλή όταν ήμουν 19 χρονών. Τότε ήταν που άρχισα να πιστεύω ότι θα μπορούσα να κάνω καριέρα παίζοντας μπάσκετ». Παρόντες στην όλη διαδικασία είναι οι – μόνιμα ταλαίπωροι τέτοιων υποθέσεων – γονείς του. «Ποτέ δεν μου έβαλε εμπόδια η οικογένειά μου. Πάντα με ενθάρρυνε. Είχαν δει πόσο πολύ πάθος είχα για το μπάσκετ. Και όπως κάθε παιδί τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ίσως τώρα να είναι και η κατάλληλη στιγμή για να τους το πω». Η οικογένειά του είναι και αποτυπωμένη στο δεξί του χέρι. Τα αρχικά του πατέρα του Θωμά, της μητέρας του Μαίρης και του αδελφού του Βασίλη.

Η αρχή στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ δύσκολη για τον Διαμαντίδη, που έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα απέναντι από το Στρατοδικείο, στην οδό Καυταντζόγλου. Στο γήπεδο πήγαινε περπατώντας ή με συμπαίκτες του, αφού δεν είχε…

Διαβάστε όλο το μεγάλο αφιέρωμα και τιις υπόλοιπες από τις 13 πτυχές στο gazzetta.gr