marmagaΤΑ “ΠΗΡΑΝ” ΧΟΝΤΡΑ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ
Πάρτι υπερτιμολογήσεων στα έργα της Εγνατίας οδού, που μεταφράζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο, αποκαλύπτουν οι πρώτοι έλεγχοι των συμβάσεων του έργου.
Τα χρηματικά ποσά που εισέπραξαν οι εργολάβοι τα οποία φαίνεται να είναι υπερπολλάπλάσια του κόστους κατασκευής, έχουν μπει ήδη στο μικροσκόπιο του Σώματος Επιθεωρητών Δημοσίων Εργων. Η περίπτωση της Εγνατίας οδού αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα για το πώς γιγαντώθηκε το κράτος των εργολάβων τα τελευταία χρόνια. Οι αποκαλύψεις εκθέτους τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες και όλους τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς, οι οποίοι καλούνται τώρα να δώσουν εξηγήσειςτος μαύρες τρύπες εκατομμυρίων ευρώ, εις βάρος του δημοσίου και των φορολογουμένων.
Συγκεκριμένα, σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε πριν από δύο μήνες από τις υπηρεσίες του υπουργείου Υποδομών σε τρεις εργολαβίες της Εγνατίας Οδού, αποκαλύφθηκαν υπερτιμολογήσεις, συνολικού ύφους 104 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για συμβάσεις που αφορούσαν τα τμήματα Παναγία-Γρεβενά, Δερβένι-Σέρρες-Προμαχώνας και Αρδάνιο-Ορμένιο που έχουν υλοποιηθεί από τις κατασκευαστικές εταιρείες ΑΤΤΙΚΑΤ Και Παντεχνική. Μάλιστα, το πρόβλημα που δημιουργείται τώρα για το υπουργείο, προκύπτει κι από το γεγονός, ότι και οι δύο εταιρείες έχουν μπει στο άρθρο 99 και αναζητούνται οι νομικές διέξοδοι, ούτως ώστε να επιστρέψουν τα χρήματα στα δημόσια ταμεία.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές στο ζήτημα παρεμβαίνει ο αναπληρωτής. υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, έχει δώσει εντολή στο Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Εργων να προχωρήσει σε εξονυχιστικό έλεγχο και των υπόλοιπων συμβάσεων της Εγνατίας οδού.
Σε αυτό το πλαίσιο
ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Έργων Γιώργος Δέδες, ερωτηθείς σχετικά τόνισε, ότι υπάρχουν υποψίες και για άλλες συμβάσεις και υπογράμμισε ότι θα αναζητηθούν και ποινικές ευθύνες.
Οι γνωρίζοντες το χώρο των δημόσιων έργων τονίζουν, ότι η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, ξεκινάει με τον ορισμό των εργολαβικών εργασιών σε πολύ υψηλά επίπεδα, τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι αναντίστοιχα με τα πραγματικά κόστη. Μάλιστα, είναι σύνηθες, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, να μην έχουν εκπονηθεί σωστές μελέτες, υπό την έννοια, ότι δεν υπάρχει σωστή αποτύπωση μεγεθών και υλικών, οι οποίες συνήθως έχουν μεγάλη απόκλιση από τις τιμές που ορίζουν οι υπηρεσίες του Δημοσίου σε σχέση με τις τιμές που ισχύουν στην αγορά.
Σημαντικό ρόλο στην υπερκοστολόγηση των έργων παίζει και η ελλιπής επίβλεψη του έργου από τις τεχνικές υπηρεσίες του κράτους, φαινόμενο σύνηθες που αποδεικνύει συμπαιγνίες και εγείρει υποψίες για κυκλώματα στα Δημόσια Έργα.
Τα σκάνδαλα αποκαλύπτονται μόνο όταν έρχεται η ώρα του τελικού απολογισμού και εξόφλησης του έργου, όπου εμφανίζεται το φαινόμενο του αρνητικού λογαριασμού εις βάρος του Δημοσίου, ή ακόμη και να πληρώνονται από τα δημόσια ταμεία χρήματα για διογκωμένους λογαριασμούς έργων υπέρ των εργολάβων, για εργασίες που δεν έχουν υλοποιηθεί.
