ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ Ή ΥΠΟΤΕΛΟΥΣ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ

Όσον αφορά τους εμπλεκόμενους φορείς, που αναφέρονται σε αυτά τα στοιχεία της βιβλιογραφίας, ουδέποτε υπήρξε επίσημη ή ακόμα και κύκλων, ουδεμία διάψευση περιστατικών και ονομάτων.

Κατά τα γραφόμενα και ουδέποτε διαψευδόμενα περιστατικά, η κυρίαρχη προσωπικότητα που επέβαλε την αλλαγή στην Ελλάδα το 1974, ήταν ο μεγιστάνας και κορυφαίος της Παγκοσμιοποίησης, Ντέηβιντ Ροκφέλλερ.

Με στρατηγικούς σχεδιαστές, τον Ανθέλληνα Κίσσιγκερ και έτερον τον γνωστό πολιτικό εγκέφαλο καθηγητή των Διεθνών Σχέσεων και Ιδρυτή της Τριμερούς Επιτροπής, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. Οι οποίοι Εφάρμοσαν το σχέδιο της όλης επιχείρησης, με τελικό φυσικά στόχο, την ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ της Κυπριακής Δημοκρατίας και την απόκτηση του 38% των εδαφών της, από την Τουρκία, με την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που σχημάτισαν, υπό την Ηγεσία του «Εθνάρχου» Κ. Καραμανλή.

Η περίφημη φράση του «Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ» θα μείνει ανεξίτηλη στις θλιβερές σελίδες της Εθνικής μας Ιστορίας. Η δε απόλυτη μυστικότητα, στο βίαιο κλείσιμο του «Φακέλου της Κύπρου», καθώς και η αποφυγή πάσης σχετικής συζητήσεως, αποτελούν ύψιστο σημειολογικό στοιχείο ενοχής και συγκάλυψης , γεγονότων και προσώπων.

Τόσο όσο αφορούν τους Διεθνείς Εμπνευστές και Σχεδιαστές, όσο επίσης και τους Εσωτερικούς εντολοδόχους Αποδέκτες και Συμμετέχοντες στο βρώμικο Εθνικό Έγκλημα.

Εν προλόγω τα ανωτέρω και τώρα επί τούτου και επί τίτλου.

Δημοσιεύθηκε επιστολή γνωστού Δημοσιογράφου, η οποία απευθυνόταν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η επιστολή –ευγενικής υφής– με μορφή Ερωτημάτων, προέβαινε σε λίαν ευστόχους και συγκεκριμένες επισημάνσεις. Επισημάνσεις ασφαλώς, αυτονοήτους και άκρως δηκτικές, αλλά αληθείς, που αφορούν εν όλω ή εν μέρει τον Αρχηγό του Κράτους.

Αλλά εδώ τίθεται ένα αμείλικτο ερώτημα με ΗΘΙΚΟ, αλλά και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ. Αυτές όλες οι συγκεκριμένες επισημάνσεις του επιστολογράφου είναι άγνωστες ή δυσκολονόητες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Ασφαλώς ΟΧΙ.

Είναι και γνωστές και Κατανοητές και εν απολύτω συνειδήσει και αντιλαμβάνεται και γνωρίζει και -το χειρότερο- υιοθετεί και καλύπτει και νομιμοποιεί, με τις συνεχείς υπογραφές του, όλα τα Αντισυνταγματικά Παράνομα και Άθλια Νομοθετήματα της Υποτελούς και Εντολοδόχου Συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

Μίας Συγκυβέρνησης, Υποταγμένης και Δουλόφρονης Έξωθεν, όσο Αυταρχικής και Φασίζουσας Έσωθεν.

Πρόκειται για την χειρότερη μορφή Υψίστης Αντεθνικής, Αναξίας, Φαύλης, Αντιλαϊκής, Αντιανθρώπινης και Προδοτικής Εκφάνσεως, που εν συνόψει, εκφράζει ολόκληρη την «φιλοσοφία» του Άκρατου Πολιτικαντισμού και Εθνοπροδοτισμού, που υποκρύπτει όμως, τα αδίστακτα και ανθρωποκτόνα ένστικτα των Διεθνών Φασιστικών Εγκεφάλων που εντέλουν και κατευθύνουν όλους, αυτούς τους εσωτερικούς εφιάλτες.

Τούτων δοθέντων, θέτω και εγώ – ρητορικώ τω τρόπω – ορισμένα ερωτήματα.

Ο Κος Παπούλιας, δεν ήταν και δεν αποτελούσε εξέχον και Κορυφαίο Στέλεχος της Μεταπολίτευσης ;

Δεν ήταν αυτός και το κόμμα του που έλεγαν «έξω οι βάσεις του θανάτου;» «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ;» και οι βάσεις υπήρχαν και ενισχυόντουσαν.

Δεν ομιλούσαν για άκρατη Ελευθερία και Δημοκρατία, και Ανεξαρτησία των Λαών της γης; Δεν έλεγαν ο «Λαός στην Εξουσία;» Δεν καταφέρονταν κατά των Διεθνών Εξουσιαστών και Δυναστών, που εκμεταλλεύονται τον πλούτο και τα αγαθά των Εθνών – Κρατών;

Και ούκ εστιν αριθμός, από τέτοια γελοία φληναφήματα των πολιτικάντιδων της Ψευδομεταπολίτευσης.

Κατά συνέπεια ο ίδιο ο Κος Πρόεδρος αποτελεί διακεκριμένο στέλεχος της ίδιας αυτής συνομοταξίας πολιτικών, που εξέθρεψε και ανάδειξε η ψευδεπιγράφως λεγομένη Μεταπολίτευση του 1974.

Και επ΄ αυτών, αναγνωρίζεται στον Πρόεδρο, η Ευγνώμων και Αξιόπιστη πολιτική και συμπεριφορά του, απέναντι σε ένα πολιτικό Σύστημα, που τον Ανέδειξε και τον Τίμησε, σε υψηλά Κυβερνητικά Πόστα, αλλά και στο Ανώτατο Αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και επ΄αυτού υπήρξε απόλυτα συνεπής και σταθερός.

Τώρα το πόσο συνάδουν και αυμβιβάζονται αυτά ή συγκρούονται με την ανάληψη και εκτέλεση των σοβαρών και ευαισθήτων Εθνικών Ζητημάτων, που άπτονται της Εθνικής Κυριαρχίας της Εθνικής Ασφάλειας του Κράτους Δικαίου, της Συνταγματικής Τάξεως και όλων των Θεσμών και Πυλώνων που ισχυροποιούν και διατηρούν το Κυρίαρχο και Ελεύθερο ΕΘΝΟΣ – ΚΡΑΤΟΣ.

Εάν όλα αυτά παραβιάζονται και κονιορτοποιούνται, από μία Κυβέρνηση μειωμένης Εθνικής Συνείδησης και Υποταγής στους Ξένους Δυνάστες, Δικαιούται ένας Πρόεδρος Εθνικού Κράτους και ΟΧΙ προτεκτοράτου, να αποδέχεται, να συμφωνεί και να νομιμοποιεί με την Υπογραφή του, επειδή αυτό το Σύστημα τον εξέλεξε στο Ανώτατο Αξίωμα ;

Ενώ αντίθετα μία άρνηση του, σε όλα τα προαναφερόμενα, Ανθελληνικά Διατάγματα, των Υποτελών, θα διέλυε, αυτομάτως ολόκληρη την Αντεθνική δραστηριότητα αυτής της Κυβέρνησης και θα δημιουργούσε Κλίμα Εθνικής Ενότητας όλων των πολιτών, Εθνικής Υπερηφάνειας και ταυτόχρονα θα Σηματοδοτούσε, την έναρξη μιας Νέας Εθνικής και Ιστορικής Αφετηρίας ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Θα αποτελούσε δε και για τον ίδιο μια προσωπική απελευθέρωση ψυχής και συνείδησης, από τα Δεσμά τής Πολιτικάντικης Φιλοσοφίας ενός σάπιου Συστήματος και μέσα στις μαύρες αυτές σελίδες της Μεταπολίτευσης, θα έδιδε, απαράμιλλο φωτεινό παράδειγμα, αποδεσμεύσεώς του, θέτοντας τον εαυτόν του εκτός προεδρίας, αλλά σίγουρα εντός της Ελληνικής Ψυχής και του Υπερτάτου Εθνικού Καθήκοντος.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ, Σχεδιάζονται και Εκτελούνται από Υπεύθυνους Πατριώτες με πλήρη ΕΘΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ και ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, και όχι από φαύλη κομματοκρατία και πιστούς Υπηρέτες των Διεθνών Χαλκείων των κοσμοκρατόρων.

Αποτελεί μέγιστη ΙΣΤΟΡΙΚΗ και ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ, η ανεύρεση ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ, μέσα από τους κόλπους του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και ΡΙΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΕ ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ.

Η ΕΚΠΗΓΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ θα προκύψει, από τα σπλάχνα του Οικουμενικού Ελληνισμού, της Εθνικής Διασποράς, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Εντί-μων Ελλήνων Πατριωτών.

Αυτοί όλοι οι ΕΘΝΙΚΑ ΕΠΙΟΡΚΟΙ, θα πρέπει να τύχουν και της ανάλογης Εθνικής Τιμωρίας. Μόνο έτσι θα συντελεσθεί και η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ και ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΗΛΙΑ Α. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥ – ΑΝΑΛΥΤΟΥ