Καστοριά: Ένα μνημείο σπαράζει (φωτογραφίες)

Είμαι ο Μεντρεσές, το μουσουλμανικό ιεροδιδασκαλείο επί Τουρκοκρατίας. Το εκπαιδευτικό κτίριο του Αχμέτ Πασά και χτίστηκα στις αρχές του 1800.

Είχα 14 αίθουσες για διδασκαλία, διαμονή και προσευχή των σπουδαστών.

Ήμουν ένα επιβλητικό κτίριο και βρίσκομαι κοντά στο τέλος της ζωής μου.

Οι αίθουσές μου καταρρέουν, η αυλή μου είναι γεμάτη μπάζα, οι θόλοι μου υποβαστάζονται από σιδερένιες σκαλωσιές, εδώ και χρόνια.

Τα παράθυρά μου, κλεισμένα με πρόχειρα υλικά, για να μην βλέπει κανείς μέσα.

Με χαρακτήρισαν ως μνημείο το 1924 και με ξεχάσανε.

Είμαι πίσω στο κτίριο της Παλιάς Νομαρχίας κι όμως έγινα ένα μνημείο που με προσπερνάτε όλοι αδιάφοροι.

Τι περιμένετε να γίνω ένας σωρός από πέτρες?

Να γίνω όπως άλλα κτίρια?  Μια μνήμη?

Να μείνουν μόνο οι φωτογραφίες μου, να με θυμίζουν?

Σώστε με, αναστηλώστε με………………

Τι κι αν υπηρετούσα άλλη θρησκεία και λαό?

Είμαι κομμάτι της ιστορίας σας.

Αξιοποιήστε με τουριστικά.

Μην αδιαφορείτε όπως τόσες Δημοτικές Αρχές που περάσανε…

Που είναι η Αρχαιολογική Υπηρεσία με τα Ευρωπαϊκά της προγράμματα? Να με εντάξουν και εμένα σε ένα από αυτά?

Μη μιλάτε για μένα σαν να έχω τελειώσει. Είμαι ακόμη εδώ και φωνάζω: είμαι ιστορία, είμαι πολιτισμός.

Αναδείξτε με, όσο προλαβαίνετε.

Μπήκα, μου είπαν, και στο υπερταμείο για εκποίηση.

Μήπως ένας ιδιώτης θα με σώσει ή θα με αποτελειώσει, θα με μεταλλάξει?

Κρίμα να σβήνουν οι μνήμες μας και να πετάμε τα κομμάτια της ιστορίας μας στα σκουπίδια!

Παύλος ο εθελοντής

ΦΟΥΙΤ