Η ηθική της γούνας και η υποκρισία των «ακτιβιστών»

Γιατί οι ακτιβιστές επιτίθενται στους γουναράδες και όχι στους κρεοπώλες; Επειδή η κάθε ζωή έχει διαφορετική αξία – ισχύει και στα ζώα.
Περνάει το γουναρικό μαζί με την κοκότα που το φοράει και ο ευαίσθητος, ενσυνείδητος ακτιβιστής επιτίθεται με σπρέι φωνάζοντας «δολοφόνισσα, ζώον που φοράς το ζώον». Εάν η κοκότα είναι διάσημη, ο ευαίσθητος, ενσυνείδητος ακτιβιστής κερδίζει μερικά δευτερόλεπτα δημοσιότητας στα δελτία ειδήσεων. Κατόπιν μπορεί να περιγράψει το ανδραγάθημα στους φίλους καθώς θα απολαμβάνουν ζουμερά μπέργκερ. Το τσιντσιλά, ως γνωστόν, έχει πιο πολλά κιλά ψυχή από το μοσχαράκι.

Σε λίγες ημέρες, στις 6 Μαΐου, ξεκινά η 40ή Διεθνής Εκθεση Γούνας Καστοριάς. Ταυτόχρονα θα ξεκινήσει η 40ή φαγωμάρα περί του ζητήματος. Η ζωοφιλική πλευρά θα λέει ότι βασανίζονται ζώα για τη ματαιότητα των ανθρώπων. Η παραγωγική πλευρά θα μιλήσει για θέσεις εργασίας, τζίρο και την παράδοση της τοπικής μανιφατούρας, μιας παράδοσης που έχει εκκινήσει από τον 15ο αιώνα.

Η ζωοφιλική πλευρά δεν ακούει απαντήσεις στα ζητήματα που θέτει, τα ηθικά ζητήματα, καθώς οι γουναράδες εστιάζουν τα επιχειρήματα στην είσπραξη και την επιχειρηματικότητα. Δημιουργείται λοιπόν η αίσθηση ενός ηθικού πλεονεκτήματος εκείνων που λυπούνται τα συγκεκριμένα ζώα ακόμη κι αν ανέχονται ή απολαμβάνουν την κρεατοφαγία.

Κάθε φορά που γίνεται εμπορική έκθεση γούνας, υπάρχουν διαμαρτυρίες. Αντιγράφουμε από κάλεσμα: «Φοράμε κόκκινα ρούχα και αξεσουάρ (παλτό, πουκάμισο, κασκόλ, σκούφους) για να υπογραμμίσουμε αυτό που οι περισσότεροι ξεχνούν, το κόκκινο του αίματος ανυπεράσπιστων άγριων ζώων τα οποία θανατώνονται κατά χιλιάδες». Η έκταση του φαινομένου: «Περίπου 50 εκατομμύρια ζώα θανατώνονται ετησίως για τη γούνα τους, με τους πιο βάναυσους τρόπους».

Συγγνώμη, αλλά 50 εκατομμύρια δεν είναι τίποτα μπροστά στον αριθμό των ζώων που σφάζονται για τη διατροφή του ανθρώπου. Υπολογίζονται 55 δισεκατομμύρια ζώα ετησίως για μια ισορροπημένη διατροφή στον πλανήτη.

Να πούμε και κάτι άλλο. Πέρα από τις σπαλομπριζόλες της ενοχής υπάρχουν και τα είδη ένδυσης, υπόδησης, τα αξεσουάρ που φτιάχνονται από δέρμα ζώων. Γιατί άραγε είναι αθώος εκείνος που φορά δερμάτινα παπούτσια σε σχέση με αυτόν που φορά το γουναρικό;

Η διαφορά έγκειται στις τρίχες και πουθενά αλλού. Κάπου εδώ ακούγεται το επιχείρημα πως η γούνα είναι για το λούσο αλλά το κρέας είναι κρέας και ο σίδηρος απαραίτητος. Υποκρισία. Μπορεί να εξανίσταται με το εμπόριο γούνας μόνον όποιος τρέφεται με φρούτα, λαχανικά, όσπρια και ξηρούς καρπούς. Μπορεί να εξανίσταται ο βέγκαν και ουδείς άλλος.

Εν όψει της Διεθνούς Εκθεσης Καστοριάς γίνεται αφισοκόλληση ακτιβιστών στο κέντρο της Αθήνας. Δεν τους είδαμε να παρεμποδίζουν το πασχαλινό μακελειό των αμνοεριφίων. Δεν πήγαν ποτέ στην κεντρική αγορά να βάψουν με σπρέι τα κοτόπουλα και να αποκαλούν τους κρεοπώλες δολοφόνους. Είπαμε, η διαφορά έγκειται στις τρίχες και πουθενά αλλού. Δεν τους είδαμε να μπαίνουν σε μαντρί να απελευθερώνουν πρόβατα ούτε σε κοτέτσι να σώζουν πουλερικά. Κι όμως, μπήκαν το 2010 σε εκτροφεία στην Καστοριά για να απελευθερώσουν 50.000 βιζόν που προορίζονταν για παλτά. Δηλαδή η σφαγή υπέρ coq au vin είναι θεμιτή, η εκδορά υπέρ ραπτικής είναι έγκλημα.

Για την εκτροφή και το εμπόριο γούνας κυκλοφορούν πλείστοι μύθοι, περί παγίδευσης ζώων, βασανισμού, κακομεταχείρισης. Και εδώ υπάρχει διάκριση. Κάποια ζώα θεωρούνται ανώτερα. Οπως γίνεται και με τους ανθρώπους: Αν δολοφονηθεί ένας Αμερικανός στην Ασία, γίνεται πρώτο θέμα. Αν σφαγιαστούν δεκάδες γυναικόπαιδα αραβικής καταγωγής, γίνεται μονόστηλο, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Ετσι και με τα ζώα. Οδύρεται η ανθρωπότητα για τα τρωκτικά της μοδιστρικής αλλά θεωρεί αναγκαία και λογική τη θανάτωση γευστικών μοσχαριών.
Τι θέλουμε να πούμε: Οποιος τάσσεται παθιασμένα κατά του γουνεμπορίου δεν έχει δικαίωμα ούτε στο μπέργκερ ούτε στο δερμάτινο παπούτσι. Εχει δικαίωμα στη χορτοφαγία, στα σπόρια και στα πλαστικά αξεσουάρ.

Κέζα Λώρη

http://www.tovima.gr/