Η άγνωστη ιστορία του θρυλικού «I Will Survive» -Από πίσω της κρύβεται ένας Ελληνας

«I Will Survive»… Ποιος δεν γνωρίζει και δεν έχει σιγοτραγουδήσει τον ύμνο της μουσικής ντίσκο, που έγινε το σύμβολο της γυναικείας δύναμης και όχι μόνο; Οι στίχοι του τραγουδιού μιλούν για έναν δύσκολο χωρισμό, που όμως τελικά ο «ήρωάς» του βρίσκει δύναμη να τον ξεπεράσει.

Το γεμάτο αισιοδοξία τραγούδι, το οποίο πρωτοερμήνευσε η σπουδαία Γκλόρια Γκέινορ το 1978, γράφτηκε από τον Φρέντι Πέρεν και τον Ελληνοαμερικανό μουσικό παραγωγό και στιχουργό Ντίνο Φέκαρης.

Ο Ντίνο Φέκαρης, ο οποίος γεννήθηκε το 1945 στο Πίτσμπουργκ, στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, ήταν ο παραγωγός και στιχουργός και άλλων τραγουδιών της Γκλόρια Γκέινορ. Έχει προταθεί πέντε φορές για βραβείο Grammy, κερδίζοντας μία φορά το 1979 για το «I Will Survive».

Έγινε μέλος της διάσημης αμερικανικής δισκογραφικής εταιρείας Motown στο τέλος της δεκαετίας του 1960 ως παραγωγός και στιχουργός, και αρχικά συνεργάστηκε με τον συνθέτη Νικ Ζήσης (Nick Zesses).

Ντίνο Φεκάρης (αριστερά), Γκλόρια Γκέινορ και Φρέντι Πέρεν (δεξιά)

Η ιστορία του τραγουδιού «I Will Survive»

Το τραγούδι, ο τίτλος του οποίου σημαίνει «Θα επιβιώσω», είναι ένας ύμνος της γυναικείας ενδυνάμωσης και έχει να κάνει με το να προχωράς μετά από μια κακή σχέση.

Έκτοτε βέβαια έχει πάρει και άλλες έννοιες, όπως για παράδειγμα ότι μαζί του ταυτίζονται άτομα που έχουν ξεπεράσει οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση. Πώς ήρθε όμως η ιδέα στον Ντίνο Φέκαρης να γράψει τους στίχους του πιο διάσημου ντίσκου τραγουδιού που υπήρξε ποτέ; Ο ίδιος έχει αποκαλύψει ότι το εμπνεύστηκε όταν απολύθηκε από τη Motown Records.

Μιλώντας στον ιστότοπο Songfacts, είπε: «Με άφησαν να φύγω μετά από σχεδόν επτά χρόνια. Ήμουν ένας άνεργος τραγουδοποιός που έκλαιγα τη μοίρα μου. Άνοιξα την τηλεόραση και αυτό ήταν: εκείνη τη στιγμή, έπαιζε ένα τραγούδι που είχα γράψει για μία ταινία με τίτλο “Generation” (το τραγούδι ερμήνευαν οι Rare Earth)».

«Το είδα αυτό σαν οιωνό ότι τα πράγματα θα πάνε καλά για εμένα. Θυμάμαι να πηδάω πάνω-κάτω στο κρεβάτι λέγοντας, “Θα τα καταφέρω. Θα γίνω τραγουδοποιός. Θα επιζήσω!”».

Η ίδια η Γκλόρια Γκέινορ είπε κάποτε για το τραγούδι που ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο: «Λατρεύω το δυναμικό αποτέλεσμα, λατρεύω την ενθαρρυντική επίδραση. Είναι ένας διαχρονικός στίχος που αντιμετωπίζει μια διαχρονική ανησυχία».

Ο Ντίνο Φεκάρης αριστέρα, σε μεγάλη ηλικία

Πώς έφτασε το τραγούδι στα χέρια της Γκλόρια Γκέινορ

Όταν ο Πέρεν και ο Φέκαρης έφυγαν από τη Motown, δημιούργησαν το δικό τους δίδυμο παραγωγής και σύντομα σημείωσαν επιτυχία με το «Reunited» των Peaches & Herb.

Όταν έγραψαν το «I Will Survive», δεν είχαν κανέναν να το τραγουδήσει. Συμφώνησαν ότι η επόμενη ντίβα που θα τους έβρισκε θα έπαιρνε και το τραγούδι.

Αυτή κατέληξε να είναι η Γκλόρια Γκέινορ, της οποίας η δισκογραφική εταιρεία κάλεσε τον Πέρεν, καθώς έψαχναν κάποιους να της κάνουν την παραγωγή σε ένα τραγούδι που ονομάζεται «Substitute», το οποίο αρχικά είχαν τραγουδήσει οι Righteous Brothers. Στη συνέχεια, η Γκλόρια Γκέινορ συμφώνησε να ηχογραφήσει το «I Will Survive» ως B-side (στη δεύτερη πλευρά του δίσκου).

Παρόλο που όλοι όσοι δούλεψαν στο τραγούδι ήξεραν ότι ήταν ανώτερο από το A-side, ο πρόεδρος της δισκογραφικής εταιρείας της Γκέινορ ήθελε συγκεκριμένα το «Substitute» να βρίσκεται στην πρώτη πλευρά του δίσκου (A-side), όπως είχε προγραμματιστεί.

Το «Substitute» έφτασε στο νούμερο 107 τον Οκτώβριο του 1978 στις ΗΠΑ, αλλά οι DJs του club άρχισαν να παίζουν το B-side αντ’ αυτού και σύντομα οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έκαναν το ίδιο. Το είχαν λατρέψει.

Η δισκογραφική εταιρεία Polydor κυκλοφόρησε τελικά το single, αλλάζοντας τις πλευρές και το «I Will Survive» έγινε διεθνές hit, φτάνοντας στο νούμερο ένα τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ. Το 1979, το κομμάτι παιζόταν συνεχώς στο ραδιόφωνο. Από τότε, μνημονεύεται ως σύμβολο της γυναικείας δύναμης, αλλά και της διαφορετικότητας.
Ακούστε το διαχρονικό τραγούδι I Will Survive:

Ήταν ένα σύνθημα κομμένο και ραμμένο για όσους ένιωθαν την ανάγκη να δώσουν κουράγιο στους εαυτούς τους, όταν κανείς άλλος δεν το έκανε. Αυτές οι τρεις λέξεις που έβγαιναν από τα χείλη τους ήταν η κινητήριος δύναμη να συνεχίσουν να παλεύουν. Το μήνυμά του είναι διαχρονικό. Μέχρι σήμερα, δίνει έμπνευση και κουράγιο σε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά δεν το βάζουν κάτω.

Το τραγούδι έχει γίνει ύμνος της κοινότητας LGBT

Το τραγούδι είχε μια τεράστια επιρροή στην κοινότητα των ΛΟΑΤ. Αποδίδεται κυρίως στην έλλειψη αποδοχής των μελών της κοινότητας ΛΟΑΤ, ειδικά όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι το 1979. Μάλιστα, το τραγούδι αναφέρεται συχνά ως «gay ύμνος».

Ενώ η Γκλόρια Γκέινορ θα είναι για πάντα γνωστή για αυτό το τραγούδι, είχε ήδη σημειώσει κάποιες επιτυχίες πριν την κυκλοφορία του. Ήταν 30 χρονών τότε.

Το 1975, είχε μια επιτυχία που είχε φτάσει στο νούμερο δύο, με μια διασκευή του «Never Can Say Goodbye» και είχε κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ.

Ωστόσο, δεν την ενόχλησε το να θεωρείται ως one-hit-wonder (τραγουδίστρια που έκανε μόνο μια επιτυχία), λέγοντας: «Από την αρχή αναγνώρισα ότι ήταν ένας διαχρονικός στίχος με τον οποίο όλοι μπορούσαν να ταυτιστούν. Έτσι, δεν κουράζομαι να το τραγουδάω. Το φρεσκάρω πάντα. Αλλάζω το ρυθμό, τους στίχους, εκσυγχρονίζω τη διάταξη – έχω κολλήσει ακόμη και ένα τμήμα hip-hop στη μέση του.

Το τραγούδι διασκεύασαν αργότερα πολλοί καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων η Αρίθα Φράνκλιν και η Νταϊάνα Ρος.

Πηγή: iefimerida.gr