Βαλλιανάτος: Στην Ελλάδα οι γκέι είναι για τσίρκο και όχι για πολιτική
Οι γκέι, τρανς και λεσβίες πολιτικοί, τα ταμπού των ψηφοφόρων και η οπισθοδρομική παιδεία μας. Ο “χείμαρρος” Γρ. Βαλλιανάτος μιλά στο WE, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας
Εκπρόσωπος ομοφυλοφίλων, δημοσιογράφος και εκδότης περιοδικών, σύμβουλος πολιτικών (ξεκίνησε από τον Γιώργο Παπανδρέου), ιδρυτικό στέλεχος ΜΚΟ, ακτιβιστής, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μία από τις πιο καυστικές πένες που γράφει αδιάκοπα από το 1983 για όλα τα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ο πρώτος πολιτικός που αποκάλυψε στην τηλεοπτική εκπομπή του Γιάννη Δημαρά «Τα Γεγονότα της Χρονιάς» το 1985 ότι είναι ομοφυλόφιλος, κοιτώντας ευθέως την κάμερα (μέχρι τότε οι ομοφυλόφιλοι έβγαιναν στον «αέρα» με πλάτη), σοκάροντας την κοινή γνώμη. Δεν άργησε μάλιστα να φτάσει από τα «υπόγεια» ενός γκέι μπαρ, στα «ρετιρέ» της πολιτικής και από τις επιτροπές για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην προεδρία κόμματος (Φιλελεύθερη Συμμαχία), τις ατελέσφορες παραταξιακές συνεργασίες, αλλά και στην πρόσφατη υποψηφιότητα του για το τιμόνι του δήμου Αθηναίων, την οποία απέσυρε στο παρά ‘5 των εκλογών, με την αιτία του μιντιακού αποκλεισμού και των «φίλων» που δεν του δώρισαν τηλεοπτικό χρόνο για να παρουσιάσει την εναλλακτική πολιτική στρατηγική του.
Το WE του NEWS 247 φιλοξένησε τον κ. Βαλλιανάτο στα γραφεία του NEWS 247, όχι τόσο για μία πολιτική συζήτηση, αλλά με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας.
Ένας πολιτικός που δεν έκρυψε ποτέ τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και που όταν ρωτήθηκε… «έδωσε» ανοιχτά όσους συναδέλφους του ακολουθούν το μονοπάτι της ομοφυλοφιλίας, δεν θα μπορούσε άλλωστε να μην αποτελέσει το καταλληλότερο πρόσωπο για να περιγράψει, αναλύσει, σχολιάσει την ομοφοβία στην Ελλάδα, τους «κρυψινισμούς» στα κοινοβουλευτικά έδρανα, το «Σύμφωνο Συμβίωσης» και το πόσο δρόμο ακόμα έχουμε μέχρι να γίνουμε βαθιά φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι.
– Οι γκέι φτάνουν περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Πώς και δεν το έχει εκμεταλλευτεί κάποιος πολιτικός το τεράστιο αυτό ποσοστό;
Κάπου εκεί είναι το ποσοστό πράγματι, αν και δεν έχουμε λεφτά για έρευνες, προκειμένου να το επιβεβαιώσουμε. Κάποιοι κάνουν λόγο για αυξητικές τάσεις που μπορεί να φτάνουν και το 35%, αλλά θα ήταν κ@@@@@@νοι προφανώς όταν το έλεγαν. Πέρα από αυτό, και το 30% του πληθυσμού καπνίζει μπάφους. Δεν είδα κανέναν να παίρνει το θάρρος και να λέει ότι είμαστε υπέρ αυτών που καπνίζουν κάνναβη. Μπορώ να σου πω πολλές κατηγορίες ανθρώπων που αγγίζουν το 10%, αλλά που αν τους υποστηρίξεις, επιφορτίζεται ένα μεγάλο κοινωνικό κόστος. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι από μόνη της ένα καθαρό πολιτικό πρόγραμμα. Αλλά χαίρομαι που σε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και Χρυσή Αυγή υπάρχουν γκέι ομάδες. Υπάρχει γενικά μία υπολογίσιμη δύναμη, αλλά δυστυχώς είναι φοβισμένη, έχει εσωτερικεύσει την καταπίεση και δεν βρίσκει την ταυτότητά της προς τα έξω. Στην Ελλάδα οι διακρίσεις παραμένουν ταμπού, οπότε και γι’ αυτό το λόγο, οι ομάδες αυτές παραμένουν χωρίς να έχουν κεφαλαιοποιηθεί.
– Πολιτική και γκέι. Γκέι και πολιτική. Ποιος παράγοντας παίζει σημαντικότερο ρόλο για έναν ψηφοφόρο; Η σεξουαλική ταυτότητα ή οι πολιτικές θέσεις; Είναι αυτονόητο ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο;
Μόνο αυτονόητο δεν είναι αυτό. Δεν είδα τον κ. Νικήτα Νικήτα Κακλαμάνη να υπερασπίστηκε τους γκέι ψηφοφόρους. Εσείς ακούσατε τίποτα; Σίγουρα, δεν είχε και δεν θα έχει γκέι ατζέντα. Αλλά για να το κάνει κανείς αυτό, πρέπει να δει τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας. Αυτά που γίνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συστηματικά δεν γίνονται στην Ελλάδα. Δηλαδή, δεν υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία που να αποτελεί τη βάση της νηφάλιας γνώσης.
– Ποιοι οι βασικοί λόγοι για τη διόγκωση του κοινωνικού ρατσισμού και της ομοφοβίας;